Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
HĪĆ
HĪĆ
@__Sbk
Çok Unutkan
_Non Sociable
154 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
183 syf.
·
Puan vermedi
"Şeker Portakalı"
Bu kitabı okumayı hiç düşünmemiştim, çok popüler olmasına rağmen ilgimi çekmemişti.
"Hediye" edilince elime aldım ve iyi ki okumuşum diyorum şimdi...
Ilk bölümü değil, fakat ikinci bölüm ve son sayfalar özellikle beni çok etkiledi. Bir çocuğun küçücük yüreğinde barınan büyük duygular...Bedensel ve ruhsal acıyı "doya doya" tadan bir Yusuf...
Kitabın tek eksisi ara ara dayağı normalleştirir gibi bir düşünce uyandırması.
"Acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyordum. Acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi. Ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey..."
Not: Kitap hediye eden insanlar candır :))
88 syf.
·
Puan vermedi
Yine bir solukta okuduğum bir Tolstoy hikâyesi... Kısa bir hikâye'ye çok anlam sığdıran Tolstoy.
Kitap sakin, normal başlıyor ve bir nokta'dan sonra "okumakla iyi mi ediyorum??!!" dedim çünkü okurken empati yapmamak el de değil ve bu durum kötü hissettiriyor. Bu hissi yazarın Kreutzer Sonat kitabında da yaşamıştım.
Deyim yerindeyse "dünya işlerine" en bağlı olduğu zaman da hastalanıp ölümü bekleyen bir adam'ın öyküsü. Ve bu bekleyiş sırasın da bütün hayatını gözden geçirip iç hesaplaşmalarla, isyanlarla ve korkularla cebelleşir durur. Taki gerçekle yüzleşene kadar, yani ölümle...
"Iş ne körbağırsakta ne de böbrekte; hayat ve ölümde... Öyle ya. Bir hayat vardı; şimdi de gidiyor... Gidiyor ve onu tutmak elimde değil... Evet. Ne diye kendimi aldatayım? Ölmekte olduğumu, benden başka herkes bilmiyor mu? Hafta, gün meselesi... Hatta belki de şimdi..."
324 syf.
·
Puan vermedi
"Insanlar benden bahsederken neyi unuttular biliyor musunuz? Benimde bir insan olduğumu. Bir aile babası, gülen, ağlayan, hastalanan, neşelenen bir insan olduğumu. Insanı değil sadece iktidarı gördüler."
Zülfü Livaneli'den okuduğum ilk kitap. Çok beğendim kalemini, akıcı, merak uyandıran bir anlatım şekli. Gerçekten bu kitabı da merakla okudum.
Yalnız, bir yerde kısa süreliğine de olsa afalladım. Sanırım 258. sayfasıydı, anlatıcı birden değişiyor, yazar değil de birden karakterlerin biri anlatmaya başlıyor ve bu durum bir sayfa kadar sürüyor.
Kitabın konusu'na gelince, Sultan Abdulhamid'in Selanik'e sürgün edilmesiyle başlayan bir hayat hikayesi. Roman tadında bir tarihi eser mi desem, bir hatıra defteri mi desem veya biyografi mi desem bilemedim. Sanırım aynı kitabı her okur farklı algılar.
Tarihi eser, çünkü çok çok araştırma ve referans var.
Hatıra defteri, çünkü kitabın karakterlerin'den olan "Doktor'un" not aldığı yazılar'dan esinlenmiş.
Ve biyografi, çünkü Sultan Abdülhamid'in çocukluğun'da, gençliğin'de ve ihtiyarlığın'da ki hayatı ele alınmış.
Güzel bir kitap, her düşünce'den okurun önyargısızca okumasını istemiş gibi Z. Livaneli.
Kıtab'ın özeti ilk yazdığım alıntı'da...
Okur Takip Önerileri
143 syf.
·
Puan vermedi
Konuşması gibi kalemide sade ve anlaşılır...
Dinin bilim'den, biliminde din'den ayrı ilişkilendirilemeyeceğini açık bir dille anlatmış bu kitabında Emre Dorman.
Dini bilimden soyutlama olayı batıda başlamıştır ve ne yazık ki, eskiden bilimle bütün olan müslüman ülkelere yayılmıştır. Son zamanların bilimcileri bile artık müslüman bilim adamlarından esinlendiklerini, ama nedense ülkemizde hala dinin, özellikle Islamın bilim ve felsefeden inatla uzak tutulduğunu üzülerek belirtmiş yazar.
Arastırma mahiyetinde bir kitapta sayılır, bir çok referans bulunmakta.
Islam'la alakalı konulara deyinmiş; Tanrı, evren, Kuran'da bilim gibi.
Güzel bir kitap daha çok okuyucuya ulaşır inşallah...
120 syf.
·
Puan vermedi
Seven sevdiğini öldürürmü?
Galiba bu romanı okurken en çok bu soru kafama takıldı.
Kısa bir roman ama içinde bir sürü duygular barındıran bir roman.Mutsuzluk,karamsarlık, sosyal adeletsizlik, ırkçılık...ve sevgi.
John Steinbeck psikolojinin dibine vurmuş diyebiliriz. Hayallere tutunmaya çalışan çiftlik işçilerinin öyküsü.Severek ve okşayarak öldürdüğü hayvanlarla(ve en son bir kadın) aynı akibeti yaşayan bir başkahraman.
Empati yapmaya çalıştım ara ara...kendimi kötü hissettim.
Güzel ve anlamlı bir kitap, düşünerek derinden okuyabilenler için tabi...
286 syf.
·
Puan vermedi
Evet...Bambaşka bir "Cahit Zarifoğlu" ile karşılaştım.
Genelde şiirlerle tanıdığımız yazar bu kitabında sosyal, siyasi, tarihi konulara Īslami bakış açısıyla birtakım öğütler ve tavsiyelerde bulunuyor.
Sade bir dil, samimi bir anlatım var yazılarda.
Müslümanları "uyarma" gibi bir hedefi'de var.
Bazı bölümleri sıkılarak (siyasi) okusamda tarihle alakalı bilgi edindim.
Hikaye tarzı kaleme alinan olaylar çok hoşuma gitti, satır aralarına sıkıştırdığı "edebî" sözler çok güzel...
Farklı bir "Cahit Zarifoğlu" okumak isteyenlere tavsiye edilir...
"Bir Değirmendir Bu Dünya,
Öğütür Bir Gün Bizi..."
336 syf.
·
Puan vermedi
Ve güzel bir son...
Böyle biteceğini tahmin etmemiştim açıkcası.
Kitap aslında yarı'dan sonra başlıyor diyebiliriz. Ilk yarı ana konu ve ana karakter'den uzak. Daha çok ana karakterin etrafında ki kişilerin (bazıları luzumsuz) diyaloglarıyla karşılaşıyoruz.
Sonuç olarak, vicdan azabının ve aşırı gururun bir insanı bedenen ve ruhen nasıl hasta ettiğini çok iyi anlayabiliyoruz. Sosyal farklılıkların, fakirliğin verdiği psikolojik baskının temiz bir genci nasıl suç (cinayet) işlemeye ittiğini görebiliyoruz.
Iyi okumalar...
·
Puan vermedi
Bu kitabı bir türlü bitiremedim. Aslında elime alıp okumak istemiyorum. Neden mi? Kendimi bir an o meşhur sosyal medya iletilerini okurken hissediyorum çünkü. Herkesin "mevlevi" sözler paylaştığı hesaplar...
Zaten yazar'da böyle bir ortam'dan gelmiş.
Yaşadıklarını paylaşmış, saygı duyuyorum, ayrıca emek harcamış buna özellikle saygı duyuyorum.
Edebî bir tarafı yok kitabın, yine'de "bu problemler hep benimmi başıma geliyor!" diyenlere tavsiye edebilirim...
·
Puan vermedi
Yarım Değil Zaman'a Bıraktım...Çünkü Herşey Gibi Bazı Kitapları'da Zaman'a Bırakmak Lazım.
Yazık Olurdu Bu Kafayla Seni Okumak.Vakti Geldiğin'de Mutlaka Elime Alacağım Seni "Leylâ ile Mecnûn"...
