Emre Uçar (@_denge_) 1000Kitap'ta - 1000Kitap

Anamın ipiyle indim gökdelen damınızdan Kelebek gibi girdim kelebek camınızdan Taksinize mülkünüze dairenize... Heceleyerek üzerinde ayak ve el uçlarımın Belledim seyyarenizi ve kelimelerinizi... Gözlerinize baktım, mukaddes ciltlerinize, büfelerinize Vesairenize... Şiir fenerimle de baktım, son çığlık! Aşk yokmuş sizde beş paralık! Gidiyorum ben boşçakallar Sıçmışım ortalık yerinize Kıçımın fosforuyla aydınlanın siz artık

Sayfa 87 - Papirüs YayıneviKitabı okudu

Rengahenk Can Yücel

Emre Uçar tekrar paylaştı.

Emre Uçar

@_denge_·

21 Mayıs 03:37

Köpek, mülkün sahibi değil Köpeğidir

Sayfa 101 - Papirüs YayıneviKitabı okudu

Rengahenk Can Yücel

Reklam

Emre Uçar tekrar paylaştı.

Emre Uçar

@_denge_·

21 Mayıs 03:51

Arka Kapak

"Şiir bir umutsuzluktur. Elbette bir umutsuzluktur. Niçin mi? Umutsuz olmayan adamlar şiir yazamaz. Mutsuz olmayan adamlar resim yapamaz, mimar olamaz. Yaratıcı olamaz. Bu dediğim elbet yaşadığımız bu dünya için bir söz. Çünkü kâğıt bir umutsuzluktur. Boş bir kâğıt... Tuğlalar, briketler, çimentolar hepsi umutsuzluktur. Demirler bile umutsuzluktur. Onların içinden bir umudu bulmaktır şiir. Onu bulmak için yazıyorum ben de... Birdenbire, bütün bu dünyada, deli olan bu dünyada tek akıllılığı, uslanmayan akıllılığı anlatmaktır şiir. Ben haberciyim, deprem habercisiyim. Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar Şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar Mevsim dönüp de yeniden yeşermeye başlayınca rüzgâr Çıplağında o atın yine onlar koşacaklar O çocuklar O yapraklar O şarabi eşkıyalar Onlar da olmasalar benim gayrı kimim var?"

Papirüs YayıneviKitabı okudu

Rengahenk Can Yücel

Emre Uçar tekrar paylaştı.