Tuhaf bir insan tipi türedi. Okumuyor ve her şeyi biliyor. Alıntı bir akılla akıllı! Okuduğu da sosyal medya denen e herkesin birbiri üstüne boca ettiği cehalet, süprüntü sözler. İyi edebiyattan haberi olmadığı için orada, saklandığı oyukta dünyaya ayetler indiriyor. Bu cehaleti yüzüne çarpacak ne bir dergi, ne bir yayinevi var. Zaten bu "büyük"lerin de dergi ve yayinevleriyle bir ilgisi yok. Aklıma Leonardo da Vinci'nin bir sözü geldi: "Zenginlerin hatıraları ölümleriyle biter." Bundan daha acı olan, bu süprüntü edebiyatın bir hatırası da olmayacak. Ne diyordu Necatigil:
"İşimize bakalım."
Yaşamıyoruz. Resimlerimiz fotoğraflarımız kadar yaşayamıyoruz. Mendilimiz, gömleğimiz, potinlerimiz kadar yaşamıyoruz. Bir sigara kağıdını şu masaya koy, üstüne bir taş bırak, kapıları kapat ve git! Üç yüz sene sonra gel, yerinde bulursun. Belki sararmış, belki buruşmuş fakat yine o. Bir sigara kağıdı kadar yaşayamıyoruz. Kefenimizden evvel çürüyoruz.