Mektup bile yazamayacak bir ruh hali içindeydi. Kaldı ki, ne yararı olacaktı bunun? Rosemary, onu hiçbir zaman anlayamayacaktı. Kadınlar anlamaz! Hiçbir kadın! Ama yine de bir şeyler yazmalıydı. Onu yaralayacak, üzecek bir şeyler.. Bunu istiyordu. Uzunca bir süre düşündü ve nihayet kâğıdın tam ortasına şunları yazdı: “Kalbimi kırdın.” Hepsi o kadar… Ne adres, ne de imza…