ale’
@alevkocakli
38 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"beni tanımadılar," diye tekrarlıyorum.
o da duruyor. elim hâlâ kolunda.
"sizi hiç görmemiş oldukları için," diyor. "ben sizi her koşulda tanırım."
Sayfa 278Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
hatırlamak dışında ne yapacak ne de inanacak bir şey kalmadığında, yürümek; bütün umutlardan ırak ve beklentilerle zehirlenmemiş mevcudiyetin o mutlak yalınlığına dönebilmeyi sağlar.
Sayfa 63Kitabı okuyor
"bir yer, orada kitabevi yoksa bir yer değildir."
Sayfa 268Kitabı okudu
"kitabevleri iyi insanları çekiyor sanki...ve kitapları seven insanlarla kitaplar hakkında sohbet etmeti seviyorum. kağıtları seviyorum. verdikleri hissi seviyorum, arka cebimde bir kitap taşıma duygusunu seviyorum. yepyeni bir kitabın kokusunu da seviyorum."
Sayfa 265Kitabı okudu
"biriktirdiğimiz, edindiğimiz, okuduğumuz şeyler değiliz. bizler, burada bulunduğumuz sürece yalnızca sevgiyiz. sevdiğimiz şeyleriz. sevdiğimiz insanlarız ve bunlar, bence bir tek bunlar hayatta kalıyor."
Sayfa 263Kitabı okudu
"seni seviyorum," dedi amelia kabullenmiş bir ifadeyle omuz silkerek. "bundan daha zekice bir şeyler söyleyerek ayrılmak isterdim senden ama bütün bildiğim bu."
Sayfa 256Kitabı okudu
kitaplar bazen karşımıza çıkmak için doğru zamanı bekler.
Sayfa 100Kitabı okudu
...sizin zevklerinizi paylaşan birini bulmak ne kadar az rastlanan bir olaydır?
Sayfa 28Kitabı okudu
nora bir kara delik olmadığına karar verdi. aslında volkandı. volkanlar gibi o da kendinden kaçamazdı. olduğu yerde kalıp çorak toprakları zenginleştirmek zorundaydı.
içinde bir orman büyütebilirdi.
Sayfa 280Kitabı okudu
hayatı anlamak zorunda değilsin, yaşaman yeterli.
Sayfa 276Kitabı okudu
acı, umutsuzlık, hüzün, hayal kırıklıkları, zorluklar, yalnızlık, depresyon hayatımdan bir anda mucize eseri çıkacaklar mı?
hayır.
peki yaşamayı istiyor muyum?
evet. evet.
binlerce kez evet.
Sayfa 272Kitabı okudu
"benim burada ne işim var?" diye düşündüğünüz oldu mu hiç? bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de her dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak birçok yol olduğunu da biliyorsunuz çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. çalı çitlerin arasından arada bir görüyorsunuz onları. yaprakların arasından gelip geçen şekiller hâlinde. öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. oldu mu hiç?
Sayfa 59Kitabı okudu