Hangi sevgi türü olursa olsun şayet bir sevgide ilahi sevgi yoksa o sevgi eksiktir.
Kalp huzurda, yüz tebessümde, el iyilikte, gönül sadakatte zayıftır.
“Sen Mekke’nin fethinde putların kırıldığı gün,
Muhammed’i ve ordusunu bir görseydin.
Allah’ın nurunun nasıl parıldadığını,
Şirkin, küfrün karanlık yüzünün,
Nasıl bürüdüğünü görürdün.”
Ey Rabbim!
Sen nice taş kalpli olanları affettin.
Ben de Sana el açıp yalvarıyorum.
Senden mağfiret diliyorum. Senden af diliyorum.
Rabbim!
Beni bağışla, beni affet…
Hz. Fatıma ile Hz. Ali!
İmanî iklimde birbirine olan muhabbetleri özenle damıtılmış halde akıyordu. O denli özenle akıyordu ki birbirlerini ayırt edemiyorlardı. Hangisi Fatıma, hangisi Ali idi karıştırıyorlardı! Sevginin ve sevilmenin iksiri olmuşlardı adeta. Canından can sunup onun canından da kendi canına bir can katmak!..