Annen Yok, Kimsen Yok
Kimsesiz kalmaktır...
4 ay önce benim için acının tanımını ve yoğunluğunu değiştirdi bu kimsesizlik. Annesiz bu hayatı yaşamanın nasıl bir şey olduğunu tarif etmek çok zor. Giderken onlarca yük bıraktı omuzlarıma ve bizim hikâyemizi hiçbir kitap yazmıyor; ben her şeyi kendi içimde yaşıyor ve kendime anlatıyorum.
Annesine annelik etmek zorunda kalan ve annesini kaybetmiş herkesi kucaklıyorum.🙏
“Bilimsel çalışmalar yapan kadınların yüzleştiği başka güçlükler de vardı; mesela eteklerinin çapı…
Çok duygusal olduklarını dile getirmiş miydim?
Kadınların bilimsel toplantılara katılması hiçbir açıdan hoş karşılanmıyordu, buna uygun değildiler, yakışık da almıyordu.
Üstelik kadınların bilim ÜRETEBİLECEĞİNE dair birtakım yanlış mesajlar veriyorlardı.
Öykü türünün babası Maupassant’ın da belirttiği gibi, bir kadının herhangi bir şeye erişmeye çabalaması nafileydi.
Soyledigine göre, kadınların kendini gösterebileceği, birbirinden çekici iki şey vardı: Aşk ve annelik. Radyum ve polonyum parçalamak değil.”
Kadınların Nesi Var? 💜📚
Annelik her ne kadar içinde merhamet barındırsa da söz konusu kendi evladı olduğunda doğada ondan daha vahşi bir varlıkla karşılaşamazsın.
Hikâyenin tamamı için ➡️ besincisanat.com/kaybedis-mert-h...
Kadını evinden çıkardınız. Ev hanımlığını el birliğiyle bitirdiniz. Çalışan kadından kaç çocuk doğurmasını bekliyorsunuz? İş hayatı anneliğin ve tabii ki ailenin zıddına ilerler. İlk insandan günümüze kadının en temel fıtri vasfı annelik. Bu gün annelik bitirildi. Avrupa'nın hâli ortada: Ne aile, ne evlat, ne akraba, ne huzur, ne nüfus kaldı Batıda.
Ve acıdır ki âkil insanlar korkularından (mahalle baskısından) bu gerçekleri dile getiremez oldular.
