canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum, beynim yorgun, bedenim yorgun, bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun artık.heveslerim yorgun, iyimserliğim yorgun, konuşarak anlaşmaya olan inancım bile yorgun. benden geriye mecalsiz bir şey kaldı sadece, çok yorgunum.
Ben buraya ait değilim hissi çok korkunç. Bir ortamda oturuyorsun, herkes bir şeylerden konuşuyor, sohbet ediyor. Aniden içinde bir his oluşuyor “ben buraya ait değilim”.
“uzun yıllardan sonra birini ilk kez gördüğümüzde, saatlerce hiç konuşmadan karşılıklı oturmak gerekecektir: acı sessizliğin gölgesinde kendi tadını çıkarabilsin diye.”