Tarihte ilk kez bir toprak parçasının etrafını çitle çevirip "burası benimdir" diyen ve buna inanacak kadar saf olan insanlar bulabilen ilk insan, uygar toplumun ilk kurucusu oldu. O zaman biri çıkıp, çitleri söküp yada hendeği dolduracak sonra da insanlara "sakın dinlemeyin bu sahtekarı. Meyveler herkesindir. Toprak hiç kimsenin değildir. Ve bunu unutursanız mahvolursunuz " diye haykırsaydı, işte o odam insan türünü, nice suçlardan, nice savaşlardan, nice cinayetlerden kurtaracaktı.
j.j.Rousse.
-"neden bu kadar acı var?"
+"belkide bu dünya yaşamaktan ziyade ölmeye daha uygundur.
Acıların kökeninde yaşama çapasının yattığını
der: meşa selimoviç ( derviş ve ölüm)
De sica'nın1951 de çektiği miracoloamilano filmindeki """lıktan uçmasın diye cebine tâş dolduran bu baloncu sahnesi selimoviç'in "neden bu kadar acı var" sorusunun beyaz perdeye yansımış hali
youtu.be/XaKZv_tCG50
"Sanki dünya, ölünün başucunda açık kalmış bir radyo gibidir." der cahid zarifoğlu.
Yani şair kısaca diyor ki; "insan tanrısını içinde taşıyor ama hep uzaklara dua ediyor."
Bir gece başlar, yarı siyah yarı kırmızı
Cigaramı yakar evime dönerim......
-- gidin gemiler, gidin
Vardığınıź yerlere selam edin
Gün olur bütün kaygılardan uzak
Ben de gelirim...
Her insanın ölümü beni küçültür, çünkü insanlığın tamamıyla bağım var. Bu nedenle çanın kimin için çaldığını öğrenmeye çalışma, çünkü senin için çalıyor.