Derler ki insanın aklına en iyi fikirler yürürken gelirmiş.
Sayfa 164
İnsanoğlu çok mantıksız bir yaratıktır ve insanlığı da burada yatar. Mantığı vardır ama bu önyargılarla, duygularla veya kökü çocuklukta veya anne ve babanın genlerinde olan davranışlarla büyük ölçüde bozulur.
Sayfa 59
Hatırlamaktan yaşamaya vaktim ve takatim kalmıyordu. Aslında böyle biri olmayı hiç istemezdim, istememiştim.
Sayfa 74
Okur Takip Önerileri
Haksızlığa uğradığın düşüncesi, ince bir sızıya benzeyen utanç ve gelecek kaygısı dışarı çıkmana, hayata karışmana engeldi.
Sayfa 63
Bütün maceralar aslında bir kendini arama, bulma hikayesi, diye geçirdi içinden. Oysa ben bu maceraya kendimi aramak veya bulmak için değil, kaybetmek için çıktım. Kendimi evde kaybedemezdim.
Sayfa 51
"Ben biliyorum gerçeği," dedim. "Gerçek, annelerimizle kurduğumuz ilişkidir. Gerçek, en basit haliyle budur!"
Sayfa 40
Bir bütünlük arıyorum çünkü kendimi darmadağınık hissediyorum, dağılarak yok olacakmışım gibi hissediyorum. Peki sence bu olağan mı?
Sayfa 18
Maelström'e Düşüş
Artık bir umudum kalmadığı için aklımı başımdan alan korkuların birçoğundan kurtulmuştum. Önceleri sinirlerimin o kadar gerilmesine içimde beslediğim boş umutlar neden olmuştu.
Bu, Harlan'ın hayatında büyük bir yenilikti. Konuşabileceği biri vardı, hayatını, eylemlerini, düşüncelerini tartışabileceği biri. Noys'u kendisinin bir parçası gibi görüyordu, ama onunla iletişim kurmak için düşünceden ziyade söz kullanmak gerekecek kadar ayrı bir parça. Birbirinden ayrı düşünce süreçlerinden dolayı beklenmedik bir biçimde yanıt verebilecek kadar ayrışmış bir parçaydı.
Sayfa 119
Kimsenin göremediği şeyleri görürsün, kimsenin hissetmediği şeyleri hissedersin ve sonunda çok sıkıcı olursun!
Sayfa 175
"Ben kimim?" sorusuna önce hep yanlış cevap veririz ve elimizde yeterli yanlış cevap cephanesi yoksa doğruya ulaşmak da güç olur. Şiir, edebiyat, sinema bize kim olduğumuz hakkında son derece kullanışlı yanlış cevaplar sunarlar. Şiiri yazan ya da okuyan kişi olarak imgemiz ile gerçek hayattaki halimiz arasında hep bir fark vardır. Bu farkı kah o yandan kah bu yandan kapatmaya çalışırken kendimiz oluruz.
Sayfa 135
Gelecek güzel günleri bekliyoruz, sadece bekliyoruz. Oysa bu asitli günler her şeyi eritiyor.
Sayfa 114
Bir acıya yapılacak en büyük haksızlık onu başka acılarla kıyaslamak.
Sayfa 81
İnsanlar kendilerinin ve birbirlerinin ayak izlerine basıyor, ayaklarının altında aynı hayatı çiğniyor, hatıraları mayalıyor. İyi de ölümlülüğün ve anlamsızlığın üstesinden gelecek şarap nerede o zaman, şenlik nerede ve neden şuracıkta dönüşmüyor bu kalabalık bir Bruegel resmine?
Sayfa 39