Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Gizem
Gizem
@aureliano_
yüreğini kolla aureliano, ölmeden çürüyorsun'
tıp fak.
3 Ağustos
298 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
bu incelemeyi yazmam kitabı okuduğum kadar uzun sürmez umarım xd. kitabımız klasik jane austen kitaplarından aslında başrolde dik başlı ,aykırı bir kızımız ve etrafında ona talip bir çok erkek ve onun kimi seçeceği sorusu. ama zaten kitaplarında önemli olan konudan ziyade karakterler, o dönemin yaşayışı ve toplumu aslında. ayrıca jane kendi hayatında yaşayamadığı olayları ve mutlulukları kitaplarına yansıttığı için onun kitapları bana daha bi samimi gelmiştir hep.
gelelim kitabın ufak bi özetine , emma çöpçatanlık yapmaya bayılan dönemin güzel ve özel kızlarındandır. kendisi asla evlenmek istemez ama etrafındaki herkesi birleştirme sevdası var kızımızın. ama yaptığı bu çöpçatanlıklar pek de güzel sonuçlar vermez ve bir sürü insanın mutsuzluğuna sebep olur. tam bu çöpçatanlıktan vazgeçip her şeyi akışına bıraktıktan sonra her şey çorap söküğü gibi gelmeye başlar, herkes olması gereken yerde olması gereken kişiyle olur.
ama benim bu kitaptan anladığım bu kadar basit bir özet değil tabiki xd. aslında kitabı okuduktan sonra anlaşılıyor ki insanın kaderinde kim varsa ondan ne olursa olsun kaçamayacağı ve bazen gözünün önündeki ihtimalleri bile görememesi. kitapta emma arkadaşının evlenmemesi için o kadar çaba gösteriyor ki ama kitabın sonunda tam tersi oluyor yaptığı o kadar şeye rağmen olması gereken oluyor aslında . o yüzden bazı şeyler üzerinde çok da çabalamamak gerek her şey olması gerektiği gibi oluyor zaten. akışına bırakıp tadını çıkarmak gerek.
'zaman her yarayı iyileştirir (sf.416)
her insanın hayatında zor zamanlarında yanında olan, içini huzurla dolduran bi kitabı olmalı bence
benimki küçük prens sanırım, ne zaman bir boşluğa düşsem gelip çıkarır beni oradan. her satırını ezbere bildiğim bir kitap artık.
tabi bazı insanlar (büyükler) bunu çocuk kitabı gibi görebilirler ama "bütün büyükler bir zamanlar çocuktu(sf5)"
içinizdeki yalnız kalan çocuğa biraz olsun dokunup onunla iletişime geçebilmek için herkesin okuması gereken bi hikaye
"insanlar içinde de yalnızdır insan"
4. kitapla birlikte hikaye bambaşka bir yöne evriliyor..
diğer kitaplarda olan yoğun savaş ve macera hissini bu kitapta Leto'nun iç dünyasında buluyoruz. sakin ilerleyen ama bir o kadar da yoğun olan bir yolculuk. bir insanın tanrılaşırken bir o kadar da yalnızlaştığını görüyoruz.
hikayede karakter sayısının azlığı ve konunun hep aynı yerde dönmesiyle diğer kitaplardan çok farklı ve ters köşe yapan bi kitap olmuş. ama diğer kitaplardaki yoğunluktan biraz sıyrılıp sakinleşmemiz ve hikayenin yerine oturması için bunun gerekli olduğunu okurken fark ediyorsunuz. hepimizin kendi iç dünyasına ve yalnızlığına dokunan bir Leto var kitapta. bazen tam mutluluğu buldum derken her şeyin nasıl bambaşka evrildiğini de görüyoruz. okumaya başlarken biraz kafa karıştıran ama kendinizi Leto'yla bütünleştirdikten sonra su gibi akan bir kitap.
"yalnızım, hiç olmadığım kadar yalnızım" L.
