“Gün ışığında bir adam servetini altınla ölçerdi; ama biz o loş odaların karanlığında servetimizi kitap sayfaları ve bilgiyle ölçtük.” —Kahve Tüccarı adlı kitap-
Çeviri denemesi:
#203002106
Toplum olarak 'büyük' olanın gücüne tapmaya meyilliyiz - büyük banka, büyük şirket, büyük rakamlar, büyük maaş, büyük ikramiye, büyük ev, büyük araba, büyük tekne. Büyük. Ve bu bizi körleştiriyor.
1954 yılında Alman reklamcı ve dördüncü silahşör arkadaşları Bill Frohlich, New York'ta IMS adında bir şirket kurmuştu. IMS'nin arkasındaki fikir, ilaç satış verilerini bir araya getirmek, doktorların hangi ilaçları reçeteledikleri hakkında bilgi toplamak ve bu verileri, pazarlamalarını geliştirmek için bunun için prim ödeyecek olan ilaç şirketlerine sağlamaktı.
Beypazarı Maden Suyu hakkında şoke eden rapor! İsviçre’nin neden yasakladığı ortaya çıktı.
sviçre Federal Gıda Güvenliği ve Veterinerlik Bürosu, Beypazarı Maden Suyu’nun içerisinde yüksek miktarda bor bulunduğu ve tüketilmemesi gerektiğini duyurdu.
Türkiye’de en çok tüketilen maden suyu markalarından “Beypazarı” hakkında İsviçre’den dikkat çeken bir bilgi paylaşıldı.
yenicaggazetesi.com.tr/beypazari-maden...
Eski bir tapınağın üzerine kendi adını yazarak kirletme dürtüsü vandalizm olarak görülebilir. Ama bu aynı zamanda bir meydan okuma eylemiydi - ölümlülüğe meydan okuma, zamanın kendisine meydan okuma.
Elbette yağma da vardı: Mısır'ın büyük tapınaklarından çıkarılabilen her hazine eninde sonunda pejmürde mezar soyguncuları ya da daha sonraları güneşte sarkan keten takımlar giyen ve kendilerine Mısırbilimci diyen daha şık mezar soyguncuları tarafından yağmalandı.
Lear, araştırmasının ilk sonuçlarını Ocak 1959'da Saturday Review'da "Mucize İlaçlardan Mucizeyi Çıkarmak" başlıklı bir makalede yayınladı. Kamuoyunda antibiyotiklerle ilgili tartışmalara genellikle eşlik eden coşkunun tam aksine Lear, bu ilaçların, çoğu zaman herhangi bir sağlam tıbbi dayanak olmaksızın, çılgınca aşırı reçete edildiğini ve ilaç reklamlarının her yerde bulunmasının ve karmaşıklığının suçun bir kısmını paylaştığını öne sürdü.
Ancak şu da bir gerçek ki, belli bir zenginlik seviyesine ve profesyonel şöhrete ulaşan insanlar genellikle belli bir noktadan sonra sanat eseri satın almaya başlarlar.
Amerika'da uyuşturucu konusundaki ahlaki panikler sokak uyuşturucularına odaklanma ve azınlık grupları, göçmenler ve yasadışı etkilerle ilgili korkulara oynama eğilimindeydi; boynunda stetoskopu ve duvarda diploması olan beyaz önlüklü bir doktor tarafından size reçete edilen bir hapa bağımlı olabileceğiniz fikri biraz yeniydi.
Şirket yaklaşık on yıl boyunca FDA'nın Librium ve Valium'u kontrol altına alma çabalarına direndi ve bu dönemde Roche bu ilaçlardan yüz milyonlarca dolar sattı. Roche ancak 1973 yılında "gönüllü olarak" kontrollere boyun eğmeyi kabul etti.