Edusyaa
@aysudde
Lise Terk
Bolu
2 Şubat 2005
8 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Buradan Dağlara
buradan dağlara bakarım .Gün eteklerini toplayıp giderken bir küçük anne gelir.Yatağındaki boşluğa bakar . Tülbentlerini açar,katlar .Kırlentlerini düzeltir.Kitapları toplar.Çocukları sorar. Gözyaşını kurular."Göğüsümdeki çiçeklerin dili yok ,unutma ." Evine gülümser .Alın çizgilerimi düzeltir.Sonsuzluğun ağzıyla öper. Yalnızlığımı alır.Yalnızlığını verir."Ölüler , yaşayanlarda yaşar,bunu hiç unutma."
Buradan dağlara....
Sayfa 13 - KırmızıkediKitabı okudu
"İnsan kendi hikayesini yazabilmeli evladım"...dedi."Bedeli ne olursa olsun ,herkes kendi hikayesinin kahramanı olmaya cesaret edebilmeli .Cebinde çok parası olan değil, güzel hikayeler biriktirmiş insan zengindir. Kanadı yanacak bile olsa , güneşin ateşine vurgun olduğu için kendini yakan kelebekler gibi değil, kabuğunu kırmaya cesaret edemeyenlerdir deli."
Nasıl da güzel konuşuyordu amca ...
Sayfa 49Kitabı okudu
Neden insan insanı sığlaştırır? Neden hayallerine hayal katmaz da kesik atar? Sanırım onların hayal edip yapamadığı şeyleri yaparız, yaşamadığı şeyleri yaşarız ve uçamadıkları gökyüzüne uçarız da özgür oluruz diye korkuyorlar. Belki de yalnız kalmamızdan korkuyorlardır.Çünkü bir insan ne zaman yalnız kalır da düşünmeye başlarsa, yaşam dediğimiz şeyin tam olarak keyfine varmaya başlar .Ve bence ancak yalnız kalmaya cüret edip düşünmeyi seçen insan gerçek bir insan olmayı hak ediyor...
Sayfa 45Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Müsvedde hayatlar yaşıyoruz, öylesine ciddiye almadan , özenmeden. Hep bir gün toplarız düşüncesi var kafamızda. Hepimiz hiçbir zaman gelmemiş ve gelmeyecek o gün umuduyla yaşıyoruz .Ben artık müsvedde ve bir hayat yaşamak istemiyorum.
Sayfa 11Kitabı okudu
*Demek bu bu işler böyleydi. Centilmenlik yoktu. Bir kere düşmeye gör, bitmiştin. Madem öyle, Buck da hiçbir zaman düşmemeye bakacaktı.*
Sayfa 23Kitabı okudu
*Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yapyalı bir denizdi.Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanılmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil miydi?*
Sayfa 41Kitabı okudu
"Sana gitme demiyeceğim
Üşürsün ceketimi al
Günün en güzel saatleri bunlar
Yanımda kal
Sana gitme demiyeceğim
Gene de sen bilirsin
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim
İncinirsin
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme Lavinia
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme Lavinia."
Sayfa 35 - LaviniaKitabı okudu
