Saf yürekler için her şey saftır. Saf yürekler için her şey saftır. Saf yürekler için her şey saftır. O kadar da olsun artık. O kadar da olsun artık. O kadar da olsun artık. Ama biraz geriye saralım.
Bazen bir kalbi incitmekten çekiniriz ve sonra o kalbin bizim yıllarca sürmüş bir gafletimizle kırılmış olduğunu öğreniriz. Bazen iyilik yapmak hevesiyle fenalık etmiş olduğumuzu anlarız. Bazen de yaptığımız fena bir şeyden iyi bir netice doğar. Böyle, istemeyerek işlediğimiz fenalıkların ve bilmeyerek yaptığımız iyiliklerin haddi hesabı mı vardır?
Kim bilir, belki de insanların çoğu böylece artık aldanmadıkları, artık ummadıkları, artık ümit edemedikleri, artık hayal kuramadıkları için ölürler ve gözler belki açıldığı içindir ki ilelebet kapanmaya mahkum olur.
Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun.
Hem zaten şiir niye var ? Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun. Olur ya biri eline alır okşar, biri alnından öper. Az unutursun.