Kaderin bana karşı çok acımasız olduğunu söylemem gerekiyor; fırtınaya kapılmış bir tekneden farksızım.
Yine de gitmek istediğim yöne bir türlü karar veremiyorum; yaşamak mı istiyorum, yoksa çekip kendimi vurmak mı istiyorum emin değilim.
Ah, bir de göğsümdeki, omuzlarımdaki şu yükü atabilsem; geçmişi bir unutabilsem!
Okur Takip Önerileri
Beni yerle bir eden şey, senin kılına bile dokunmaz.
Odamda kitaplarıma gömüldüm. Uçuk arkadaşlara ya da deli saçması fikirlere sığındım. Seninle hiçbir zaman açık açık konuşmadım. Hiçbir zaman bir aile kavramım olmadı.
Aman Tanrım! Gençliğinin en güzel zamanlarını acımadan yok etmiş, belki içleri ısıtacak, mükemmeliyet ve güzellikle yoğurulacak ve hatta insanları şaşkınlık ve şükranla ağlatacak yeteneğinin alevini söndürmüş, kökünden kurtulmuştu! Hiç acımadan yok etmişti!
Gel gör ki bir olay, onu derinden sarsmış ve tüm hayatının gözlerinin önünden geçmesine sebep olmuştu.
Boş ver gitsin! Her şey olacağına varır.
Fırçasını eline aldığı vakit her şeyi unutur, içinde bulunduğu tatlı rüyanın bölünmesini asla istemezdi.
Bir saat bile görmeden edemezdim yarimi,
Bir yıl geçmiş baktım ki…
Kin dolarken hayatıma,
Dedim yalan bu dünya.
O zamandan beri sayısız resim çizmiştim ama o kendini hatırlatan şaheserler şimdi o kadar imkansız bir şekilde uzak görünüyordu ki içim boşmuş gibi hissediyordum ve kaybetmenin ağır acısıyla boğuşuyordum.
O gece saçlarım ağarmaya başladı. Her şeye olan güvenimi kaybettim. Herkesten şüpheleniyordum. Dünyanın işleyişindeki tüm umut, sempati ya da neşe kavramlarına sonsuza kadar yabancılaştım.