Kitabı aldığımda seri olduğunu bilmiyordum maalesef. Direkt olarak ikinci kitaptan başlamış olmanın hüznü olsa da kurgu olarak ilk kitap ile bağlantısını bilmediğimden ve bu kitabı tek başına anlayıp keyifle okuyabildiğimden dolayı çok da pişman değilim.
Sadece kadınların olduğu bilinmeyen bir ülke ve burayı keşfe gelen birbirinden farklı üç erkek karakterimiz var. İd, ego ve superego misali insanlığın üç farklı halini temsil eden bu erkekler, kadınları yeni bir cevher gibi keşfediyor resmen. O güne değin karşı cinse olan bakışlarının ne kadar sığ olduğunu fark etmeleri için böyle bir tecrübe yaşamak zorunda kalmaları üzücü, hele de üç karakterin de zeki ve bilim insanı olarak nitelendirilebilecek kapasiteye sahip olduklarını düşünürsek.
Kadınlığın çocuk ve annelik üzerinden ele alınıyor olması üzerine tartışılabilecek bir durum olsa da çocuklarının ve toplumlarının geleceğini düşünen kadınların inşa ettikleri gerçeklik, ütopik de olsa, doğurma yetisinin kadından ayrı düşünülemeyeceğini gösteriyor. En azından yazarımız öyle düşünmüş, bu düşüncesini de bence ütopya olarak kurgulamış zira başkalarına distopik gelebilir.
Olay örgüsü güzel işlenmişti. Çeviri konusunda yorum yapamayacağım, karşılaştırma yapılsa daha iyi olur diye düşünüyorum.
