"Zaman bizim için algıladığımız gibi doğrusal işlemiyor, her şey eş zamanlı gerçekleşiyor. Demek ki geçmiş, şu saniyede vuku buluyor. Aynı, şimdiki zaman ve gelecek gibi."
Sözün kısası şu ki, kendimizi takdir etmek, alışık olduğumuz bir şey değil.
Kendimize öz eleştiri yaparak bakmaya o kadar alıştık ki, artık başkaları bizi övdüğü zaman onlara bilr inanmıyoruz.
Ne kadar çok, Çevremizden izole edildiğimize, Olaylar karşısında çaresiz olduğumuza, Kurban olduğumuza, Her şeyin tesadüfler sonucu olduğuna ve hayatımızın bir dizi kaotik karışıklıktan meydana geldiğine, Yaşamın adaletsiz olduğuna, Hastalıklara karşı hiçbir şey yapamayacağımıza, Hayattan alacak hiçbir şeyimizin kalmadığına, Talih ve talihsizliğin rastgele dağıtıldığına, Bedenimizin bize yabancı olduğuna, Yaratıcılığımız üzerinde hiçbir etkimiz olmadığına, İnanırsak, bu ürkütücü hayata o kadar çok yaklaşacağız.