Betül Çam
@betul_cam
Ege Üniversitesi / Türk Dili ve Edebiyatı
İzmir
30 Ocak 1998
357 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Çünkü herkes bir avuç toprağı olduğu yerde ölmeli Heves Ali'm. Yolda, gurbette, denizde, dağ başı veya el kapısında değil; herkes er ya da geç kendi evinde ölmelidir.
"Çünkü böyle zamanlarda konuşmak yerine, insanı sadece susmak paklardı."
"Kim bilir kimin kursağında kalmış eksik bir heceyim hâlâ,
Elli yıldır, Ali'sini kaybetmiş bir Zeynep gibiyim dünyada."
Sayfa 164Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Sen karşıma geçip üç telli bağlamanı çalarken ağzım açık seni seyrederdim gece karanlığında."
"Herkes bir yere yetişme telaşında da ben neden bir çivi gibi çakıldım dünyaya?"
"Kime ne söylesem canım efendim!
Hasanım Ali, Hüseynim Ali, Hevesim Ali!
Kalbini unutan insan, neyi unutmaz ki!"
Sayfa 99Kitabı okudu
"Ölüm böyle bir şeymiş galiba, diye düşündü. Evdeki seslerin bir anda kesilmesi, kapıların kapanması, askıdaki baba ceketinin bir daha giyilmemesi, gece yarıları duyulan öksürük seslerinin kesilmesi demekmiş, diye geçirdi içinden."
Sayfa 46Kitabı okudu
"Herkesin başında hatıra diye bir bela vardı ve böyle zamanlarda insanın içine daha çok çöreklenirdi."
Sayfa 40Kitabı okudu
"Derdi olana yolun meşakkati, yılların gövdede açtığı yaralar, saatlerin birbirini kovalayan telaşı sorulmazdı."
Sayfa 36Kitabı okudu
"Aşk biter ama hikâyesi kalırdı geriye. Aşkın hikâyesiyse kendisinden daha güzeldi. Kendimi bir hikâyenin ağırlığıyla yollara vurdum. Başkalarına yaktığım ağıtlara sakladım içimi."
Sayfa 29Kitabı okudu
"Ah, herkesin ömrünü hikaye ederken kendi ömrüne bir cümle kuramamış olan ben!
Uzanmış yatıyorsun kelimelerin arasında."
Sayfa 26Kitabı okudu
