Betül Çam
@betul_cam
Ege Üniversitesi / Türk Dili ve Edebiyatı
İzmir
30 Ocak 1998
357 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Herkes bir şekilde, bir yerlerde, bir karenin içinde yok oluuor işte. Bir mezarın, dört duvarın ya da bir sayfanın içinde..."
Sayfa 133Kitabı okudu
"Kalem, kağıdın üstünde bekledikçe bir tereddüdün kucağında büyüyüp uçurum oluyor harfler. İşte güzel kardeşim, ben bunun için yazıyorum; bir tereddüdün ağırlığının kaç mikrogram mürekkebe denk geldiğini görebilmek için."
Okur Takip Önerileri
"Gerçek bir hayatın mı, yoksa eski bir fotoğrafın mı parçasıydık, bilemedim."
Sayfa 49Kitabı okudu
Yalnızlık... Bu, bu çok acayip, beni bana bırakmayan, köşeleri keskin bir yalnızlık...
Sayfa 31Kitabı okudu
139 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
12 günde okudu
"Düşünmek; insanların, mağara devrindeki gibi henüz birtakım toprak ve taş kovukları içinde yaşadığı ve hayvanlarla haşır neşir olduğu bu yerde düşünmek, bana bir ayıp gibi geliyor."
Sayfa 26
"Biliyordum ki, toprak katı ve tabiat zalimdir ve insan cinsi bozuk bir hayvandan başka bir şey değildir; biliyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır."
Sayfa 18
"Ben, burada diri diri, bir mezara gömülmüş gibiyim. Hiçbir intihar bu kadar şuurlu, bu kadar iradeli, bu kadar sürekli ve çetin olmamıştır."
Sayfa 17
"Bu, ne bütün mânasiyle bir roman, ne bütün mânasiyle bir sanat ve edebiyat işidir. Hele, politika denilen gündelik davalarla hiçbir ilgisi yoktur." Yakup Kadri Karaosmanoğlu (Yaban İçin)
Sayfa 14
"Anadolu halkının bir ruhu vardı; nüfuz edemedin. Bir kafası vardı; aydınlatamadın. Bir vücudu vardı; besleyemedin. Üstünde yaşadığı bir toprak vardı; işletemedin. Onu, hayvanî duyguların, cehaletin, yoksulluğun ve kıtlığın elinde bıraktın. O, katı toprakla kuru göğün arasında bir yabanî ot gibi bitti. Şimdi elinde orak, buraya hasada gelmişsin! Ne ektin ki, ne biçeceksin?.."
Sayfa 10
"Hürriyetin en büyük düşmanı hâlinden memnun kölelerdi."
Çünkü herkes bir avuç toprağı olduğu yerde ölmeli Heves Ali'm. Yolda, gurbette, denizde, dağ başı veya el kapısında değil; herkes er ya da geç kendi evinde ölmelidir.
