Herkese merhabalar sizlere yine iyi ki okudum dediğim bir kitapla geldim...
Kitap okuma arkadaşım 
Kahvekokulukitaplar1
oldu onun sayesinde @m.tarikkoc'un kalemiyle tanışmış oldum...
Hani durum hikayeleri vardir ya işte öyle bir kitap okudum.Bir edebiyatçı olarak duygularımı bu şekilde güzel cümlelerle ifade edemezdim...
Acı bir tema her
Bir karışımdı o ve bu karışımı oluşturan renkleri bana tek tek sunsanız muhtemelen bir anlam bulamazdım ama onda kusursuz bir oranda bir araya gelmişti. Bir kere çok karmaşıktı. Düz değildi, sıradan değildi, basit hiç değildi, kolay anlaşılamazdı. Herkesin çözemediği bir bilmeceyi çözmeye cesaret etmek gibiydi onunla olmak. Mesafeliydi bazen... Uzaktı. Bazen de bana kendimden daha yakındı. Bu karmaşıklığı sevmiştim belki de. Hem yakın hem de uzaklığını. Hem her daim benden yana hem de asla tam olarak benim olmayışını. Hani Özdemir Asaf'ın şiir sözü vardır: "Sende gördüğümü görecekler diye, ödüm kopuyor." Benim aşk anlayışım öyle değildi. Herkes görüyordu ondaki parlaklığı. Bunu seviyordum.
Sayfa 210Kitabı okudu
Sonra gittin.
Çocuk oldum bir daha, ağladım.
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey.
Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
Sayfa 44 - Metis YayınlarıKitabı okuyacak
ilk defa böylesine tutuştu
kalbim.
ilk defa gördüm
içimdeki kuşların coşkusunu.
sesimdeki nazlı nağmeleri
ilk defa böyle derinden duydum .
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağına düşen bir damla kandı aşk.
Sayfa 43 - Metis YayınlarıKitabı okuyacak
Beni anlayan bir insan olması bile aşk için güzel bir bahaneydi. Nasıl açıklayabilirdim onu neden sevdiğimi?
Sayfa 210Kitabı okudu