Sena Nur Yıldız

168 syf.
2/10 puan verdi
·
49 günde okudu
Kitap başlarda insanın bebeklikten itibaren gelişim süreçlerinden, bilişsel ve psikolojik becerilerinden bahsediyor. İnsana, çocuğa, çocukluğa, anne baba ve eğitime dair pek çok konuda deneme gibi paragraflar halinde yazılıyor. Güzel bulgulardan, gelişim psikolojisinden kesitler sunuyor. İlk kısımlarda yazdıklarını bilimsel verilerle ve araştırmalarla destekleyen Selçuk, sonlarda sistem eleştirisi yapıyor. Güya sisteme köleymişiz, sistemi eleştirmiyormuşuz. Genellemeler yaparak dini, devleti otorite olarak tanımlamış ve kötü göstermiş. Hatta sf. 144te şu cümlesi çarpıcı ve inanan kesimi kötü göstermeye devam ediyor: " Annebabanın yönlendiriciliğinden vazgeçmeyenler, kendi iç değer ve değerlendirme sistemlerini geliştiremeyenler, kendilerine şeyhler, siyasiler, filozoflar, hocalar arasından yeni annebabalar bulur, kendi olmanın zorlayıcı sorumluluğundan bu otoritelere sığınırlar." Kendi öznel fikirlerini bala bulayarak bilimsel gibi sunmuş. Son kısımlarda iyice manifesto halini alan kitap, benim için hayalkırıklığı oldu. Alana dair kitap olduğunu düşünürken "İnsan her koşulda" yersiz sistem eleştirisi yapan ve kendi fikirlerini bilimselmiş gibi sunan bir yazı halini aldı. Üzücü.
İnsan Her Koşulda
İnsan Her Koşulda
İnsan Her Koşulda
İnsan Her KoşuldaAyşe Bilge Selçuk · Destek Yayınları · 2019331 okunma