“İnsanlar kendileriyle yaşar kendileriyle ölür. Sen ölümünü çok erken ilan ettin. Sen gitmiyorsun diye hayat devam etmiyor anlamına gelmiyor.”
Nuri Bilge Ceylan / Uzak (2002)
Minder, Kanepe ve Pazar
Bazen kanepen vardır ama
Sen minderi alır yere oturmak istersin
Ama neden?
Daha mı konforlu öyle diye
Hayır
Sen yalnız rahatını bilerek yaşarsın
Bono şiirleri okur
Şefim kahkalakarina gülersin
Birinden hoşlanırsın
Ona podcastleri atarsın
Bono, Bengi, İsmail, Can...
Peki ya dinlemese de mi?
Sanmam
Böyle de bir şiir çıkarırsın
Minder, kanepe ve pazar gününde
Okur Takip Önerileri
"Gece Yolculuğu" Yıldız Kenter & Dr.MetinVural
Geceleyin otobüste ne yana gittiğini şaşırır insan
Ne zaman geceleyin düşşem yollara
Göz uykulu, ben uyanık
Ne zaman camdan baksam karanlık
Yüreğim sıkışır, aklım karışır
Senden uzağa mı, sana doğru mu gidiyorum
Bilemem...
Bir telaş alır beni, korkarım
Yaklaşmaya çalıştıkça mesafeler uzar diye
Karanlıklar düşlerimi bozar diye, korkarım
Söyleyemem
Bir ışık görünür çok uzaklarda
Dağ başında birinin penceresi mi
Hasta mı var evde?
Sevinçten uykuları kaçmış biri mi?
Neden yanar o ışık?
Güneşi mi bekler?
Seni mi?
Bilemem
Kuşkular kemirir yüreğimi
Tek bekleyen ben değilsem
Ölmek isterim
Ölemem
Çiledir gecede yolculuklarım...
"Sonsuza kadar süreceğine emin olduğunuz veya sonunda doğru kişiye rastladığınızı içgüdüsel olarak bildiğiniz bir yakınlığın bitmesi acı vericidir."
"Umarım dilinizi konuşan birini bulursunuz ve bu yüzden ruhunuzu tercüme etmek için bir ömür harcamak zorunda kalmazsınız.."
Her şey vaktini bekler
Ne gül vaktinden önce açar
Ne güneş vaktinden önce doğar
Bekle, senin olan sana gelecektir