İnsan denilen varlık konu aşk olunca memnuniyetsizin önde gideniydi; yalnız olsa da eksikti, biriyle birlikte olsa da eksikti; ne bir başına mutluydu ne de biriyle beraber olunca. Bu içinden çıkılamaz döngü ise, her insanın kendi ruh eşini bulmasıyla sona edebilirdi ancak.