boyun eğmek, tutsak olmak utanç verici bir şey
bizi yönetenler taşısın bu utancı
şeyhlere, mollalara, emirlere yuh çekmek varken
şairleri, yoksul insanları niye suçlamalı?
Okur Takip Önerileri
Haham kargaşalığı görünce, asâsını kaptığı gibi olup biteni görmeye koşmuştu. Yolda gördüğü yaralılardan olayı öğrenmişti. Şimdi kalabalığı iterek açıp Meryem'in oğluna vardı.
<<Nedir bütün bunlar İsa?>> dedi sert bir sesle. <<Sen, sevgi getiren! Bu mudur senin getirdiğin sevgi? Utanmıyor musun?>>
Kalabalığa döndü:
<<Yavrularım, evlerinize dönün. Bu yeğenim benim. Hasta, bahtsız bir kişi; yıllardır hastadır kendi. Söyledikleri için kin beslemeyin sakın, bağışlayın onu. Konuşan o değildir, başka biridir ağzını kullanan.>>
<<Tanrı!>> diye bağırdı İsa.
<<Sen, sus,>> diye araya girdi haham ve asâsıyla paylarmış gibi ona dokundu.
Bir kez daha dönü kalabalığa:
<<Bırakın onu yavrularım, garez bağlamayın ona. Hepimiz -zenginimz yoksulumuz- İbrahim'in torunlarıyız. Vakti öğle, evlerinize dönün. Bu bahtsız kişiyi iyi edeceğim ben.>>
Sayfa 358Kitabı okudu
Petrus ürperdi. <<Efendimiz,>> dedi, <<yine ölümden söz etmeye başladın, yine iki yüzü keskin bir bıçak gibi sözlerin. Başına büyük bir bela gelmek üzereyse açık konuş. Biz erkeğiz.>>
<<Doğru efendimiz,>>, dedi Yuhanna. <<Sözlerin şu acı otlardan daha acı. Bize acı da, açık konuş.>>
İsa, dokunmadığı ekmek payını alıp lokma lokma havarileri arasında bölüştürdü.
<<Alın, yiyin>> dedi. <<Bu benim vücudumdur.>>
Şarap bardağını da aldı, hâlâ ağzına kadar dolu duruyordu; ağızdan ağza geçirilmesini söyledi. Hepsi de içtiler.
<<Alıp, içiniz,>> dedi. <<Bu benim kanımdır.>>
Sayfa 486Kitabı okudu
Her halükârda, bir öbür dünya ve orada hükmü geçen bir Tanrı varsa, savunmamı şöyle yapmak niyetindeyim:
Efendim, bana bahşettiğin araçlarla elimden geleni yaptım. Bana kuşkucu düşünmek için bir beyin verdin ve bende bunu öyle kullandım. Bana akıl yürütme yetisini verdin ve ben de bunu senin varlığını da kapsamak üzere her türlü sava uyguladım. Bana bir ahlak duygusu verdin ve ben de yapmayı seçtiğim kötü şeyler için vicdan azabı çektim, iyi şeyler için ise kıvanç duydum. Başkalarına, onların bana davranacağın biçimde davranmaya çalıştım ve çok sıkca bu idealin epey gerisinde kalmış olsam da, gücümün yettiği kadar senin temel ilkeni uygulamaya çalıştım. Ölümsüz ve sonsuz manevi özünün doğası gerçekte ne olursa olsun, ölümlü ve cismani bir varlık olarak bütün çabalarıma karşın onu bir türlü kavrayamıyorum. Bu bakımdan bana dilediğini yapabilirsin.
Sayfa 78
