Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

mono

birkaç yudum içebildiğin kahveni yudum yudum içtim, sen gidince — ama bitirmedim, bıraktım biraz. sonra, yürüdüm. anlamsız cadde boyunca. öylesine. amaçsız. biryerlere girdim. oturdum birsüre. sonra, dışarıdan ışığın geldiğini gördüm. kalktım, çıktım, yürüdüm. tatlı huzur ışığımızın yanından geçerken, saatimizdi. geldim. gürültüler vardı — oysa tamamiyle sessiz olmalıydı. değildi. ama bomboştu — gürültü aralarından işitiliyordu boşluk. kafam gibi — gitmiştin — ben ne zaman gelebilecektim? — gözyaşların içimde duruyor: "daha kötü mü olur?" "daha kötü oldu." üç kez dönüp bakmıştın: — hayır canım, daha iyi oldu: beckett'in "daha iyi"si — sen de biliyorsun: daha iyi ağrıdı, daha iyi yağdı...
Reklam
her ölüm dünyada bir çatlak açar — bir boşluk bırakıp öyle gider her kişi: öteki kişiler de, şimdi, o çatlağı kapatmakla, o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş hissederler kendilerini.
ah, canlılığım her zaman vardı elbette, sadece yaşamaya cesaret edememiştim, kendimi boğazlamış ve kendimden gizlemiştim; fakat şimdi bütün o baskı altındaki güç patlamıştı, yaşam denen o zenginlik, o tarifsiz kudret bana galip gelmişti.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
48 syf.
9/10 puan verdi
·
13 günde okudu
KafkaOkur - Sayı 88 (Mayıs 2024)
KafkaOkur - Sayı 88 (Mayıs 2024)KafkaOkur Dergisi
8.7/10 · 58 okunma
Reklam
insanların beni tanıdığı halime aslında hiç uymuyorum yaşlanmaktan korkuyorum okunmaya değecek bir şeyler yazamamaktan da insanların güvenini boşa çıkarmak istemiyorum mutlu olmayı öğrenememekten bir gün yeniden kırılmaktan ailemi kaybetmekten sonunda yapayalnız kalmaktan korkuyorum
sabah uyanıp güne başladığımda yine yok olup gitmiyormuşum gibi yapmak zorunda kalacağımı düşündükçe göğsüm daralıyor.
karanlık kuytu köşelere kaçıp duruyor aklım. sonunda bana geri döndüğünde neden sana yetmediğimi anlıyorum
2.411 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.