Her zaman muhakkak bir şeyle savaşırdık... Ama her zaman kaybederdik. Artık bir süre sonra kaybetmenin alınyazımız olduğu kanısı kafamda yerleşmeye başladı.
Sen, hiç sürekli dönüp durduğun bir gece geçirmedin mi? Aklına çalışmayı bırakıp uyumuna izin vermesi için yalvardığın, yakardığın, emrettiğin olmadı mı?
Manzaraları seyrediyormuş gibi yaparken aslında tahmin ediyorsun, tahmin ediyorsun, sürekli tahmin ediyorsun. Sonra da endişeden perişan hâle düşüyorsun.