Sanıyorum ki kendini affetmeye, ufak tefek konularda da olsa ihtiyacı olmayan yoktur. Öncelikle iç ses, zorlantı gibi kavramlarla olayı anlamamızı sonra da egzersizlerle iç sesi nasıl sustururuz, kaynağına inip yıllarca peşimizden gelmiş suçluluk hissimizi nasıl değiştirip çocukluğumuzun başını okşar, ona nasıl sarılıp “sen suçlu değilsin, sadece çocuksun”u anlatıp hayatımıza yeni bir sayfa açarızı anlatan bir kitap. Yazar önce kendi çocukluk travmalarını anlatarak başlıyor sonra da çeşitli danışanlarının hayatlarından örnekler vererek hepimizin kitapta kendinden bir şeyler bulmasını sağlıyor. En en sevdiğim kısımlarından biri şüphesiz kitap sonunda bulunan ve hayatına temiz bir sayfa açan okuyucu mektuplarının bulunduğu bölüm oldu. Okuyun okutturun efenim, çünkü eminim ihtiyacı olmayan tek bir insan yoktur bu konulara. Kendimize şefkat duymalı günlere