Kitap gayet akıcıydı. Hiç sıkılmadan okuttu kendini. Kitapta Türkçe isimler kullanılması hoşuma gitti, şimdiki Türk yazarların büyük bir kısmı yabancı yerlerde yabancı isimlerle yazıyorlar. Bu beni irite ediyor ama bu kitap öyle değildi. Bizim içimizden insanlar vardı. Yalnız Rüzgar karakterinin ilk 200 sayfa boyu sürekli “bana kimse dokunamaz, ben çok güçlüyüm, beni hiçbir şey yıkamaz” lafları çok baydı. Güçlü bir karakter olmasını çok beğendim ama güçlü oluşunu kendi sözlerinden görmekten ziyade yaşantısından görmek daha tercih edilesi, ki yazar bunu da eklemişti. Ayrıca Rüzgâr çevresine karşı çok kaba ve bununla bazı yerlerde gurur duyuyor. Bu tavırları biraz beni baydığı için 1 puan kırdım, onun haricinde her şey çok güzeldi.
