Sen benim uykumu kahreden korkum, Sen zehir zemberek sen zehir zakkum, Sen benim cezamdın ben sana mahkum, Ben sana sürgündüm sen bilmiyordun…
Cemal Safi
DÖNER DİYE BEKLEDİM
Saymadım, hasretinle bu kaçıncı yılbaşı!
Bir ihtimâl de olsa döner diye bekledim.
Ne bir demet karanfil, ne bir damla gözyaşı;
Bir hâl hatır sormayı dener diye bekledim…
Şu kışta kıyamette ömrüme düşen karda
Bir dostuma uğrayıp ahvâlimi sorar da
Belki de bir nedamet, bir merhamet duyar da
Yenilmez gururunu yener diye
Ya benimle kalırsın hep ya da silinirsin bu yürekten,
Ha var ha yok değil, ya var olursun ya da yok!...
Uzunca yazamam belki okurken
Yorulursun diye aklım çıkıyor...
'Allah' diyen hayvanlara rastlıyoruz. Şaşırmayın! Ben, 'Seni seviyorum' diyenine bile rastladım.
Yari Ferhat olanın ellerle ülfeti ne?
Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine.
Henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka,
Sana gül bahçesini kim açar benden başka!
Hüzün adres değiştirir zamanla, benden geçer, sana göçer sevdiğim.
(Cemal Safi)
Bazıları gitmeyi bile beceremiyor.. Ya anısı kalıyor, ya acısı...
Ne kadar zulmetsen ah etmem sana
Her iki cihanda gül kana kana
Seninle cehennem ödüldür bana
Sensiz cennet bile sürgün sayılır
Gerçek aşk şans oyunları gibi.
Hayali bile mutlu edebiliyor insanı;
Fakat tutturabilene 'aşk' olsun...
Kırılsa da yüreğimin kanadı,
Yine açar, yine uçar sevdiğim..
Bilmiyorum nerdeyim, ne haldeyim, ben kimim
Ayrılırken kimliğim, adresim sende kalmış.
Tebessümü yüzüme çok görüyor matemim
Güldüğümü gösteren tek resim sende kalmış.
Akların kaybolduğu, rengin ahenk bulduğu
Toprağın kadehine ab-ı hayat dolduğu
Bir gül için, bülbülün saçlarını yolduğu
Aşkın harman olduğu o mevsim, sende kalmış.
Nerede o
Kimsesizim, hısmımdɑ yok hɑsmım dɑ,
Görünmezim, cismimde yok resmim de,
DiI üzmezim, tek hece vɑr ismim de,
Bɑrınɑğım gönüI denen yer benim…
Benim ɑdım ɑşk...