Ne kadar zulmetsen ah etmem sana
Her iki cihanda gül kana kana
Seninle cehennem ödüldür bana
Sensiz cennet bile sürgün sayılır
Gerçek aşk şans oyunları gibi.
Hayali bile mutlu edebiliyor insanı;
Fakat tutturabilene 'aşk' olsun...
Kırılsa da yüreğimin kanadı,
Yine açar, yine uçar sevdiğim..
Bilmiyorum nerdeyim, ne haldeyim, ben kimim
Ayrılırken kimliğim, adresim sende kalmış.
Tebessümü yüzüme çok görüyor matemim
Güldüğümü gösteren tek resim sende kalmış.
Akların kaybolduğu, rengin ahenk bulduğu
Toprağın kadehine ab-ı hayat dolduğu
Bir gül için, bülbülün saçlarını yolduğu
Aşkın harman olduğu o mevsim, sende kalmış.
Nerede o
Kimsesizim, hısmımdɑ yok hɑsmım dɑ,
Görünmezim, cismimde yok resmim de,
DiI üzmezim, tek hece vɑr ismim de,
Bɑrınɑğım gönüI denen yer benim…
Benim ɑdım ɑşk...
"Giderek daha çok seviyorum seni" demişti..
O yüzden gitti demek ki...
Tiryaki gönlümde olmasın kuşkun...
Tek sana müptele...tek sana düşkün...
Ardından bir ağıt yakalım aşkın...
Adını elveda koyalım gitsin...
[Cemal Safi]
TEK HECE
Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...
Bülbül benim lisanımla ötüştü,
İklimler çileme çare bulmuyor.
Mevsimler halimi sormuyor Ayşen...
Sakiler derdime derman olmuyor.
Şarkılar yaramı sarmıyor Ayşen...
İlkbahar, yaz derken hazanım soldu.
Murada ermeden miyadım doldu.
Kalb gözüm, ellere bakar kör oldu.
Senden başkasını görmüyor Ayşen...
Hasretin tüketti bütün varımı,
Seraba döndürdü hülyalarımı,