Naci Azra Arılı
@cinali88
Matematik Öğretmeni
Yüksek Lisans
İstanbul
15 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Denize inanmayanlarla yaşamak...
Adam, pencereden kafasını çıkarıp yukarı baktı. Güneş kaybolmuştu yine. Saklambaç oynayan bir çocuk gibiydi bugün, aslında her gün. Binaların tepeleri pustan görünmüyordu, ilerideki kilisenin tepesindeki haç ile onun da ilerisindeki pagoda, masalsı bir hava katıyordu yolun sonundaki parka. “Hepsi bir masalsa eğer” diye geçirdi içinden, “bir yerlerde, bu boz renkli dumanın bittiği noktada güzel bir deniz beni bekliyor olabilirdi pekâlâ!” Tekrar kafasını arabanın içine soktu. “Sen sür.” dedi. “Denizi bulana kadar sür. Taksimetreyi de aç. Ne tutarsa ödeyeceğim.” Şoför adama sertçe baktı ve ardından kontağı kapattı. “İnin arabadan beyefendi. İlla denize gitmek istiyorsanız, yürüyerek de gidebilirsiniz. Bütün yollar sizin. Otobüse binin, trene binin, uçağa binin.” Adam sesini çıkarmadı. “İşte bu!” dedi içinden. Savaşılması gereken zihniyet buydu. Denize inanmayanlarla aynı kentte yaşamak ne zordu.
İskenderiyeKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aşk
"İlkin" diye yazıyor Pursewarden, "kişiliğimizdeki boşluğu aşkla doldurmaya çabalarız, kısa bir süre sonra bütünlendiğimizi sanır, seviniriz. Ama bu, yanılgıdan başka bir şey değildir. Çünkü bizi dünyanın bütününe bağlayacağını sandığımız bu şaşılası yaratık, sonunda bizi ondan büsbütün koparmayı başarır. Aşk önce birleştirir, sonra ayırır. Başka nasıl büyürdük?
Sayfa 256 - CanKitabı okudu
değişmek
Ne kadar oldu -iki yıl, belki de daha çok ha?- Ah sevgili dostum, zarfı yırtarken hafifçe titredim. Neden mi? Yazmak zorunda olabileceğin şeylerin beni saçlarımdan tutup çoktandır unutulmuş yerlere, sahnelere sürükleyeceğinden korktum; artık, hiç değilse tümüyle bana ait olmayan, senin tanıdığın İskenderiyeli Clea'ya ait bir kişiliğin yaşadığı eski yerlere, eski istasyonlara. Değiştim. Yepyeni bir kadın, hiç kuşkusuz yepyeni bir ressam doğuyor. Hâlâ bir salyangozun boynuzları kadar yumuşak, utangaç ama yeni.
Sayfa 257 - CanKitabı okudu
Dostluk
Bilge dostum, ah keşke konuşabilseydik, ne iyi olurdu. İçimde kullanılmadan duran bir sürü tamamlanmış konuşma var! Yalnız yaşayan insanların belki de gerçekten eksikliğini duydukları tek şey bu: düşüncelerini kendi düşüncelerinin yanına koyup uyup uymadıklarına bakabileceğin bir dostun arabuluculuğu.
Sayfa 262 - CanKitabı okudu
Kediyle Gelen
“Kızım, evlenmeden önce dikkatli ol. Erkek kısmına güven olmaz. Onların telinden elek, demirinden direk, unundan börek, suyundan yemek yapılmaz. İş yuva kurmaya gelince oflayıp puflar bunlar; tırsıp sekerler, ürküp teperler, foslayıp biterler, bayılana kadar bal yiyip ayılır ayılmaz kıçını sallaya sallaya ormanın karanlığına doğru yollanan ayı yavrularına benzerler. Gecekonduya saray, eşiğe yokuş, kuru ekmeğe kıymalı börek derler. Senin güzelliğini elde edene kadar cevval bir aslan, elde edip seni kendisine bağladıktan sonra hımbıl bir merkebe dönüşürler. Tasmasını takıp zincirini eline alana kadar karnının tıka basa doymasına izin verme. Bırak aç gezsin, bırak bir yanı hep eksik kalsın, bırak eksik olan o yanı hep senden yana ümitvar olsun. O eksikliğiyle, o hasretiyle sana bağlansın; kapında paspas, tekkende derviş, lokantanın önünde eli boş tasla bekleyen aç dilenci olsun. Sen yağmur ol, o kuraklıktan çatlamış toprak olsun. Sen Everest ol, o senin zirvene tırmanmanın hayalleriyle bitap düşmüş zavallı bir maceraperest olsun. Sen şems ol, o etrafını tavaf eden seyyare olsun. Çok uzaklaşırsa üşüsün, çok yaklaşırsa yansın. Biz analarımızdan, onlar da analarından böyle öğrendi kızım kızım. Vardır bir bildikleri, vardır bir bildiğimiz...” (s 80)
Hediyenin metafiziği
Öyle ya, 28 günlük ömründe -veteriner hekimin beyanı- sen de pekâlâ fark etmişsindir her hediyenin aynı zamanda bir ceza, bir zorbalık aracı olduğu gerçeğini. Kendisine hediye verilen kişi almış olduğu hediyeye nesnel gözle bakmaktan vazgeçer ister istemez. Kalkıp diyemiyorsun ki ben kitap sevmem, hele hele bu yazarı hiç sevmem. Bir de üstüne