Kesinlikle herkesin ama özellikle ebeveynlerin okuması gereken bir kitap. Bizlere yaşanmış acı bir hayat hikayesi anlatılmış Cesur'ca.
Kitabın ana fikrinde yazar okuyucuya; bir nefes kadar yakınımızda olan insanlara nasıl da kör olduğumuzu vurgulamış.
Kitabın ana karakteri adı gibi Cesur.
Ben Cesur'un yaşanmışlıklarını okurken o kimi seviyor ise onu sevdim. Engin abi gibi. Hatta hayran kaldım. Ve kimi sevmiyor ise onu da sevmedim. O..... Fidan teyze gibi.
Kitap beni çok etkiledi. özellikle de şu sözün ' Bana öyle bir dünya yarattı ki o dünyadan sadece benim haberim oldu ' geçtiği yerde gözyaşlarımı tutamadığım gibi, Cesur umarım Cihan ölmüştür demekten de alıkoymadım kendimi.
' Görmek değil Bakmak lazım ki kimse sessiz çığlıklar atmak zorunda kalmasın '.
