Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
İnci.
İnci.
@denizingetirdikleri
41 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Bulutlara Şiir Yazan Çocuk
Çocuk kitaplarında daha net görüyoruz hayatı. Yalanlar, savaşlar, ölümler, hastalıklar, Tanrı olmadan, sadece özüyle insan…
Sevdiğim bir kitap oldu. Yeri geldi öyle alıntılar çıktı ki karşıma dalıp gittim. Tuhaftı. Ufacık çocuklara yazılan bir kitapta (?) kendimi bulmak tuhaftı.
Hafızam bana küskün, okuyuşumun üzerinden de biraz zaman geçti. Dolayısıyla uzun uzun anlatamayacağım neler hissettiğimi, nelerin hoşuma gittiğini. Fakat sevgili büyükler, okumanızı, günün birinde bulutlara şiir yazacak sevgiyi içinizde hissetmenizi dilerim.
Gölün Dibindeki Ev
Yaklaşık bir seneden fazladır süregelen okuma düzenimi baz aldığımda, benim için uzun olan bir süredir verimli kitap okuyamıyordum. Bugün buna son vermeye karar verdim, Gölün Dibindeki Ev çok ideal gözüküyordu.
Nitekim, öyleydi de. Genel olarak okuması keyifli bir kitaptı, gerilim/korku türlerindeki kitaplardan pek haz etmememe rağmen sıkılmadan devam ettim.
Karakterlerin genç yaşlarına rağmen dalış takımlarına hakim olmaları, güçlü bir sal yapabilmeleri, evden uzakta geçirdikleri sürelerin aileleri tarafından sorgulanmaması gibi aklıma takılan birkaç husus vardı. Bunlarla birlikte kesinlikle havada bırakılan sonu sevmedim fakat kitabın bütününe baktığımızda göz ardı edilebilecek şeyler.
Okumak için hevesiniz varsa kendinizi çekmeyin.
Gece Yarısı Kütüphanesi
Kitabı okuyuşumun üzerinden bir hayli zaman geçti. Fakat gecenin geç bir saatinde, şimdi düşünürken, birkaç düşünce ve özelliğimin temellerini bu kitap ile oluşturduğumu fark ettim. Sebepsizce hoşuma giden bu yeni şeyleri birileriyle paylaşmak isterim ki şu anda burada ulaşabilecek olduklarımdan daha yakın ilişkilere sahip olduğum insanlar yok.
Geçici bir süreliğine olduğunu düşünsem de; hayatımdan çıkan insanlar artık beni üzmüyor, etraftaki tüm o çarpıcı olaylar yahut Dünya'nın dönmeyi bırakıyor oluşu… Bunun sebepleri arasında bir kısım erken de olsa nirvanaya bir şekilde ulaştığımı düşünmem, günlük hayat tekdüze gelmeye başlıyor. Diğer kısmı, Gece Yarısı Kütüphanesi temelli diğer kısmı ise hayatın üzülmek için fazla kısa olduğunun bilincine varmam. Bu iyi bir şey.
Bu kitap binlerce hayatım olduğunun farkına varmamı sağladı. Üzgünken, dipteyken ayağa kalkıp devam edebileceğimi öğretti. Verdiğim kararlar bana iyi sonuçlar vermemiş olabilir, fakat nefes aldığım sürece hiçbir zaman, beni iyiye götürme olasılığına sahip yeni kararlar vermem için geç değil. Bu beni mutlu olduğum, güldüğüm, yaşadığım bambaşka bir hayata aktarabilir. Sadece maviyken, yanıma binlerce renk ekleyerek kendimi bir gökkuşağına çevirme olasılığına her vakit sahibim.
Bazı şeylerin ardından artık, düşüncelerimi etkili ve doğru bir şekilde iletemediğimi düşündüğüm bir evredeyim. Paylaşıp paylaşmamakta, kendimi güzel anlatıp anlatamadığım konusunda bir takım şüphelerim var. Eğer bu yazıyı sonuna dek okumuşsanız, teşekkür ederim. Umarım tüm bu düşüncelerim şu anlık farkında olamadığım bir aptallıkla sarılı değildir.
Okur Takip Önerileri
Son Yüzleşme
Kitaba başlarken, puntosunun oldukça küçük ve sayfa sayısının fazla oluşu nedeniyle içimde bir korku vardı ki neredeyse kitabın ortalarına kadar varlığını hissettim. Olay sizi içine çekene kadar oldukça sıkıcı ilerliyor. Lâkin "İşte şimdi!" diyebileceğiniz bir an olmasa da, bir andan sonra olaylar tamamı ile sizi içine çekmeye başlıyor.
Eğer yeterince zamanınız varsa puntonun, sayfaların yahut diğer ufak sebeplerin sizi korkutmasına izin vermeyin ve ilk sayfayı okumaya başlayın.
Git Kendini Çok Sevdirmeden
Tuna Kiremitçi beklentimi yükseklere taşıdığından dolayı kitap okuyamayacakmış gibi hissediyorum. Okuduğum yazılarında ne olduğunu bilmediğim bir şey var ve insanı kendine kuvvetle çekiyor. Geçmişin bir kılavuzu gibi. Belki de bu, okuduğum kitaplarının bana göre çok eski basımları olmasından kaynaklanıyor. Bir nostalji, eskiye dair bir sır, bir mektup. Sarmalıyor sizi, kollarına alıyor.
Nedenini bilmiyorum ancak okumalısınız. Belki cümlelerin altını çizer, bir sayfa çevirip sigaranızı yakarsınız, bazen dalıp gidersiniz. İyidir.
Karanlık Sular
Trendeki Kız'ı kurgusunu detaylı hatırlayamayacağım kadar uzun süre önce okudum. Aklımda ana hatlarıyla güzel, okunmaya değer bir kitap olarak kalmış. Dolayısıyla Karanlık Sular'a şüphe etmeden başladım. Ancak kitap, daha ilk sayfalardan hayal kırıklığına uğratacağının sinyallerini veriyor diyebilirim.
Türü polisiye - gerilim. Gerilim kitapları ile alakalı pek bir fikrim yok, yorum yapamam. Gerilmedim diyelim. Ancak polisiye açısından bakıldığında yetersiz olduğunu düşünüyorum. Sağlam bir polisiye beklentisindeyseniz, geri dönebilirsiniz.
Kitabın anlatımı pek hoşuma gitmedi. Bölümler birkaç sayfalık ve her sayfa farklı bir karakterin ağzından. Bu iyi olabilirdi lâkin çok fazla karakter var ve bu okuyucuyu zorluyor. Okurken çaba göstermeniz gerekiyor.
Dikkatimi çeken bir diğer şey de karakterlerin, karakteristik özelliklerinin çok yetersiz verilmesi. Bir durum karşısında ne yapabileceklerini düşünmeyi çok severim ancak bu kitapta bunu yapamıyorum. Dengesiz ve garipler.
Karakterler birbirlerine alakasız ve sıradan bağlar ile bağlanmış. Bu polisiyeden çok, amatör bir lise kurgusu havası veriyor.
Yani, toparlamak gerekirse bir beklentiniz olmadan kitaba başlarsanız eğer, hoş vakit geçirebilirsiniz belki. Kötü yanları -benim açımdan- fazla ancak inceleme de tümüyle benim öznel yargılarım. "Kesinlikle okumayın." diyeceğim bir kitap değil. Okunabilir.
