Evet yaşıyorduk..
Yaşam ve ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum... Bir yaşamım vardı ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.
Kopya insan
Aslında her şey, gerçekte o kadar zengin olmadıkları halde zenginlere benzemek isteyen, bu yüzden de ancak birbirine benzeyen insanlar gibiydi.
Dertsizler uyudu, bize kaldı ne varsa...
Kağıt kaleme sarıldı, biz yalnızlığımıza...
Okur Takip Önerileri
"Sen ve ben, ne sen varsın ne de ben, bir olmuşuz aşk elinden..."
~ Mevlana Celaleddin Rumi ~
İki insan öfkelendiği zaman kalpleri birbirinden uzaklaşır. Kalpler uzak olduğu için de seslerini yükselterek duyurmaya çalışırlar. İnsan ne kadar çok öfkelenirse sesini duyurmak için o kadar çok bağırır.
Madde sürekli ileri giderken mana sürekli geri gitti. Kaçırdık asıl olan şeyleri...
Özlemediğini sevmez insan.
Konuşmak anlaşılmayı kısıtlar...