Nazlı Akın
@dinginokur
“Çarparken hızlanarak vururdu bizi kendi kalbimiz.”
Rilke
Seslendirme Oyuncusu
Tiyatro
İstanbul
İstanbul, 5 Haziran 1975
201 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Parlak cümleler
“Bilgeliğin kaynağı hemen şu anda bize olanlardır.” (Pema Chödrön )
En büyük korkum bir gün ilhamın beni terk etmesi. Biliyorum ki aklıma ansızın düşen fikirler, zihnime hücum eden parlak cümleler; hemen şu anda bana olan en büyülü şey.
Dünyada olup bitenlerin yası, yaratma cesaretimi benden alacak diye uykularım kaçıyor bazen. Esin perisinin o tatlı rüzgârla kulağımdan içeri bıraktığı fısıltıları işitemiyorum.
Benim için zifiri karanlık böyle başlıyor. Kederle doluyorum ve boğuntu her nefesime eşlik ediyor.
Pema Chödrön bilgelik dolu kitaplarıyla kalbimi yumuşatıyor ve ilham kapısı yeniden aralanıyor.
“Her şey darmadağın olduğunda,” zor zamanlar için elinizin altında olsun diyebileceğim bir hazine.
Nazlı Akın
Kitaptan alıntılar:
“İlham ve bezginlik ayrılmazdır. Bizler mutsuzluğun nasıl neşeyle birlikte işlev gördüğünü anlamaktan ziyade, her zaman ondan kurtulmak isteriz.”
“Güvensizlik ve acının hepten yok olacağı umudundan vazgeçmeyi arzularsak eğer, durumumuzun belirsizliği karşısında gevşeme cesaretine sahip olabiliriz, bu yoldaki ilk adım budur.”
“Feragat, yaklaşmakta olanla yüz yüze gelmeye dayanamadığımız için bir şeye tutunduğunuz her seferinde neler olduğunu incelememiz için bize ilham veren bir öğretidir.”
“Pek çok manevi uygulama bizi kendi ölümümüzü ciddiye almaya teşvik etmeye çalışır, fakat bunun hedefi vurmasını sağlamanın güçlüğü şaşırtıcıdır.” 
Her Şey Darmadağın Olduğunda
Yazmak beni kurtardı
Ağrıdan ölmek istediğim günler oldu. Yazmak beni kurtardı.
Uyanmak istemediğim günler oldu. Bir bataklık gibi kendime saplanmıştım. Yazmak beni kurtardı.
Konuşmak istemediğim günler oldu. Güneş ışığına bakamıyordum, perdeleri çektim, kapımı kapadım. Yazmak beni kurtardı.
Yalnız, sahipsiz, köksüz hissettim. Yazmak beni kurtardı.
Kendimi acımasızca yargıladığım, kalbimdeki ışığı bulamadığım günler oldu. Yazmak beni kurtardı.
Evet, bütün fotoğraflarda gülümsüyorum. Bu güçlü bir gülümseme. Birlikte gülmenin ve ağlamanın gücüne inanıyorum.
Can sıkıntılarımın, en doyumsuz anlarımın ilacı yazmak…
Parmaklarım kalbime eşlik ederken , gücün kaynağına yürüyorum.
Aşka…
(Eski bir yazım.)
Nazlı Akın 
Nazlı Akın
Okur Takip Önerileri
Didem Madak
“Peki gülümserim efendimiz
Başka emriniz?”
PULBİBER MAHALLESİ/ Didem Madak
Ölümünün 12. yılında, kalbimde iz bırakan bu muhteşem kadını, gülüşü ve şiiriyle anıyorum. 
Didem Madak
Yalnızlıktan hamile kalırsan olacağı bu!
Birikintiler var kafamda. Benim kahkahalarım; yağmurlu havada, arabalar hız yaparken üstüme sıçrayan çamur. Gözyaşlarımsa, saçaklara yerleşen, sivri uçlu buz parçaları.
Yalnızlığımı tebeşirle tahtaya yazıyorum. Çok konuşuyor, öğretmen kulağını çeksin.
Öyle bir içiyorum ki şarabı, sarhoş olmam mümkün değil.
Zihnim bir kontrol memuru gibi zorluk çıkarıyor.
Kafamın içi Salı Pazarı! Hayalet bedenler geçmiş tezgâhın başına çığırtkanlık yapıyor.
Çocukluğum, genç kızlığım, otuzlu yaşlarım. Hiçbiri ölmedi ki zihnimde. Artık benim gibi görünmeyen ama bir zamanlar “ben olan o bedenlerin” içimde ne
işi var?
Peki ya kokular? Gece saat üçte odamı kaplayan, yağda kızarmış soğan kokusu? Sesler?
Fısıldayarak şiir okuyanlar, bir imgeyi ruhuma musallat edip konuşmaya başlayanlar,
gıcırtılar, tıkırtılar.
Yalnızlıktan hamile kalırsan olacağı bu. Hayaletler doğuruyorsun evin içinde.
Nazlı Akın
Salı Pazarı isimli öykümden alıntıdır.
Bana bir şiir yolla
Dayanmam için
Siyah bir kurdele taktım yakama
Yas üstüne yas
Yol verdim gözyaşlarıma
Yas üstüne yas
Bana bir şarkı yolla
İhtiyacım var dayanmaya
Görmem gerek güzel şeyleri
Tutunmam gerek hayata
Bana bir şiir yolla mutlaka
sözcüklerin uyumu
Kıvrılsın, yol bulsun
Betonda açan sarı çiçek gibi
Hizaya getirsin beni.
Bu sertlik çok fazla ruhuma
Bana mutlaka bir şarkı yolla
Tutunmam gerek hayata.
Nazlı Akın
“Ben ki onun iki gözüyüm,
O bensiz nasıl ağlayabildi?”
Mevlana
Bir gözüm doğum, bir gözüm ölüm. Doğum varsa ölümle birlikte var. Ölüm varsa Doğumla birlikte var.
O zaman soruyorum size
Neden sadece doğumları kutluyoruz diye?
Ve niçin dahil etmiyoruz ölümü sohbetlere?
O zaman soruyorum size
Ya yaşamadığımız içinse?
Üstümüzdeki ölü toprağının yaşarken faydası ne?
Nazlı Akın
Hiç dile gelmemiş sevdalardan öldük biz
Dudaklarımız öpülmediği için yaşlı
Ellerimiz tutulmadığı için soğuk
Ağlayamadığımız için sahte gülüşlerimiz
Yaşamadığımız için yalan hayatlarımız
Nazlı Akın
bir bilene sor
“Ben henüz bir bilen değilim acıda, ondan bu büyük karanlık küçük kılıyor beni.”
Rainer Maria Rilke
“Bir şeyin olmasını istiyorsan onu çok iste , gerçek dediğimiz şey , kan ve gözyaşıyla sulanmış hayalden başka bir şey değildir.” 
Nikos Kazancakis
3. Kral Midas Öykü Yarışması
“Üsküdar’da iki katlı ahşap bir ev vardı. Erimeyen çikolatadan yapmışlardı. Koruya bakardı mutfağı. Bahçesinde mor ortancalar açardı. Dedesi kraldı, anneannesi kraliçe. Nalân’ı çok severdi ikisi de.
Evin iki kapısı vardı. Büyülüydü arka kapı; oyun oynadığı sokağa açılırdı. Yandaki evde sütçünün kızı otururdu. Ceylan. Onunla gizli işler yaptılar. Çiğ yufkanın arasına turşu koydular.
Ceylan, Nalân’a kâbuslarını anlattı. Çocukların üstüne yatan ejderhaları...
Hani kızıl olmuştu, hastayken hep anneannede uyumuştu. Dedesi iyileşsin diye her gün saz çaldı. Sazın içinde durduğu “mavi kılıfa” bakarak hayatta kaldı. Yedi gün “ölüme” kızdı. Derin bir rüyadaydı. Başaklar savruldu. Değirmenler döndü. Yapraklar kızıllaştı. Gökyüzünü kapladı uzun bir örümcek ağı. Her yer karardı.
Korksa bile yürümesi gerektiğini, koruya girince sabretmeyi ona “Ölüm Anne” öğretti.
Orada ne oldu Nalân? Neden çıkamadın korudan?
Eve dönmek istiyorum. İki katlı ahşap eve! Rıhtım çok kalabalık. İnsan seli burası. Yollar yarılmış. Üstüm başım kirleniyor. “Minibüse binebilirsin,” diyorum kendime. Uzun bir kuyruk var.
Babamı arıyorum. Baba, rıhtımda sıkıştım kaldım. Ne olur gel al beni buradan. Eve dönmek istiyorum.
Doğurmak zorundasın Nalân. Çocukları aldırma! Bunun affı yok Tanrı katında. Doğurmazsan yok bil bizi. Bu evin kapıları sana kilitli.
Nalân uyan. Uyan Nalân. Rüya görüyorsun.”
3. Kral Midas Öykü Yarışması’nda ikinciliğe layık görülen öyküm “Mavi Saz” , aşağıdaki adresten okunabilir.
eskisehirsanatdernegi.org/2021/11/eskiseh...
Şiir ölümün gölgesidir!!!!
Şiir gecenin kardeşidir,
gündüzün annesi.
Yürekteki büyükbabadır şiir.
2
Şiir örümceğin sesidir,
duvarın şarkısı.
Duvarcının türküsüdür şiir.
3
“Kadın, hayat denilen güzelim oluşumun yılmaz, vazgeçilmez savaşçısıdır. Sözümüz hayatsa, kadın hayat adına ölümden de çekinmez. Çünkü kadın, doğumu bilir, yani hayatın ölüme, bereketin kısırlığa, ilerlemenin durgunluğa olan tartışılmaz üstünlüğünü bilir. Kısaca emekçidir o. Hayatın emekçisi: Budur en büyük gücü kadının.” 
Sevgi Soysal