Kadın, annelik yolculuğunda büyümelidir ki; karnında bebeği büyürken beyni, ruhu ve kalbi de birlikte büyüsün. Bu büyüme için bedenin özgür, ruhun güvende olduğunu hissetmesi gerekir.
Sayfa 118Kitabı okudu
Sen anne olurken kendine büyük bir şey yapıyorsun. Senin bedeninde işlenen nakışın; çocuğunun, güzel bir insanın annesi olacaksın. Çocuğa vazifelerini yerine getirmeyeceksin, sadece kadın olmanın özel hallerini yaşıyor olacaksın. Senin kendi hayatın çocuk sayesinde hoş kokular yayacak.
Aşık olduğun için özgürlüğünden vazgeçmek seni yüceltir ama sevdiğin birinin yaşamını sınırlamak seni alçaltır.
Sayfa 47
Okur Takip Önerileri
İnsan iyilik ile kötülüğün birleşmiş halidir. İnsan ruhu bu ikisinin sarayıdır. Biri olmadan öteki olmaz. Mesele karar anında senin hangisini seçeceğindir. Eğer kalbin temizse, hayatın onu kirletmesine izin vermediysen, eğer aklını cahillikten korumayı ögrendiysen, eğer iraden iyiliği seçebiliyorsa, işte o zaman kötülük bir köşeye siner. Ama sadece o an için, başka bir karar anında bütün cazibesiyle yeniden çıkar karşına.
Sayfa 46 - Yapı Kredi Yayınları
Sana hizmet edene altından daha fazlasını borçlusun. O halde, ya kalbini ver ona ya da sen de hizmet et.
Tanımlayamadığın rahmetleri özlediğinde, V e nedenini bilmediğin hüzünlere kapıldığında.
İşte o zaman gerçekten, tam bir verimlilikle serpilecek ve daha büyük benliğine doğru alabildiğine yükseleceksin.
Kimimiz mürekkep gibidir, kimimiz kâğıt.
Bazımızın siyahlığı olmasa, beyazlık sağırlaşırdı.
Ve bazımızın beyazlığı olmasa, siyahlık kör olurdu.
İnsanın değeri ulaştıklarıyla değil, ulaşmayı arzu ettiği şeylerle bilinir.
Sen körsün, bense sağır ve dilsiz; o halde elini ver ki, birbirimizin farkına varalım.
İnsanın hayal gücü ile idraki arasında bulunan mesafeyi aşması, yalnızca bunu ne kadar istediğine bağlıdır.
Unutkanlık bir tür özgürlüktür.
Tanrı beni bir çakıl taşı olarak bu kusursuz ve gizemli göle fırlattığı zaman, yüzeyinde sayısız halkalar meydana getirerek onun sükûnetini bozdum.
Ama derinliklerine ulaştığımda, ben de o göl gibi sakinleştim.
Ne var ki, hatıra, rüzgarda bir an fısıldaşan ve sonra sesi hiç duyulmayan bir güz yaprağından başka nedir ki!
Kitaplar, sanki asla geri dönemeyeceğiniz bir anın tanıkları gibi, bir ihtiyaç ve unutkanlık anlaşmasıyla tutunurlar insana.
Sayfa 20 - Jaguar Kitap
