Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.
Anladım ki kendi gönlüm dar bana
Neşeyi ne tartar, gamı kim ölçer
Acı söz yarası kaç yılda geçer
Ben kendime gurbet oldum;
İçim garip, dışım garip.
Hâlini yitiren halden ne anlar..
Mânâlar zihnimde şekillenince,
Ben beni aynada yitirdim anam.
Dünyayı dünyada yitirdim anam.
Kalıplar gerçeği göstermez belki,
Gönül perdeleri sökülsün de gör.
Sevdiklerim vergi keser canımdan..
Dost yolları nakışlandı kanımdan;
Sevdiklerim vergi keser canımdan;
Sükuta muhtacım, ayrıl yanımdan,
İncitip günaha girme boşuna.
Sökemezsin yaralarım köklüdür,
Merhem sürüp, sargı sarma boşuna.
Hiç kimse görmeden, kimse duymadan,
Dün bir daha doğdum, bir daha öldüm.
Umudum her zaman bâkidir amma,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Senin ak alnından, gök gözlerinden
Önce dallar, sonra yapraklar öpsün.
Sevda cephesinde şehit düşenin
Donuk donuk bakışında sen varsın
Gönül tezgâhımda şiir dokudum,
İplik iplik nakışında sen varsın.