Eda
@eda_ercan
Elimde olsaydı her karış toprağa, buğday eker gibi kitap ekerdim.
İki elin kanda olsada gel diyordu telgrafın.( Orhan Veli Kanık)
Tıbbi Sekreter
Ön lisans
1 Haziran
72 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Beni artık anlamıyorlar ve ben de onları anlamıyorum.
Sayfa 40Kitabı okudu
"Yapayalnız ölüp gideceğim, yapayalnız... Çünkü diğerleri için zaten çoktan öldüm... Tanrım, Tanrım, hiç bu kadar yalnız olmamıştım."
Sayfa 39Kitabı okudu
Zaten ne zaman yaşadım ki? Kendim için yaşadım mı hiç? Hayat mıydı benimkisi...
Sayfa 38Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Biliyorum, ben bitmiş bir adamım ve hiçbir profesör, hiçbir tedavinin bana faydası yok!
Sayfa 38Kitabı okudu
Ah, o para yok mu o para, lanet olası para, onları yoldan çıkardı! Onları bana yabancılaştırdı! Ne budalayım ki onlar için para kazanırken kendimi kaybettim, kendim fakirleşirken onları ziyan ettim. Boşa geçen elli yıl boyunca kendime vakit ayırmadan eşek gibi çalıştım ve işte şimdi yalnızım...
Sayfa 16Kitabı okudu
Bir babanın isyanı...!
Bütün gün onlar için eşek gibi çalışıyorum, günde on dört saat büroda çalışıyorum, aynen eskiden numune çantasıyla trenlerde oturduğum gibi, onlara para yetiştirmek için para, para, para, kendilerine güzel kıyafetler alabilsinler, diye ve zengin olmaları için ve akşamları, yorgun argın eve geldiğimde, evde bile olmuyorlar, tiyatroda, balolarda, davetlerde oluyorlar. Bütün gün ne yaptıklarından haberim bile yok! Sadece tek bir şey biliyorum şimdi, evlâdımın geceleri sokak kadınları gibi, körpe ve tertemiz bedeniyle erkeklerin yanına gittiğini..."Nasıl bir rezalet bu!"
Sayfa 13Kitabı okudu
Kader daima, dışarıdan ruha temas etmeden çok önce kişinin ruhunda ve bedeninde dolaşmaya başlar. Kendinin farkına varmak, kendini savunmaktır ve çoğu zaman bu boşunadır. Ancak insan bütün bunları fark ettiğinde, zaten artık her şey için geç olmuş demektir.
Sayfa 7Kitabı okudu
Bir kalbi derinden sarsmak için kader her zaman sillesini vurmaya, güçlü darbesini indirmeye gerek duymaz; aksine kaderin insan hayatına müdahale etmek için duyduğu karşı konulmaz isteği, sıradan bahanelerle meydana gelen yıkımları körükler.
Sayfa 7Kitabı okudu
Şu dünyada ne çok avare vardı!
Sayfa 71Kitabı okudu
Acısını parçalara bölmeye başlayınca gitgide sakinleşti. Ancak yine en derin ıstırabın verebileceği feci bir soğukkanlılıkla parçaladı acısını. Yazgısıyla böylesine yapayalnız mıydı ?
Sayfa 70Kitabı okudu
Kimse kimseye yardım edemez artık.
Sayfa 68Kitabı okudu
" İnsanlar beni anlamıyorlar, ben de onları anlamıyorum."
Sayfa 67Kitabı okudu