"Yaşayacak ebedi bir hayatın varsa,
dünya çok daha küçük bir yer haline geliyor."
Sayfa 106 - Ephesus Yayınları
"Peki neden, olmasını sağlamak yerine gelmesini bekliyoruz?"
“Üşüyorum. Üşürken, eriyen bir şeyi seyretmek çok ilginç.”
Okur Takip Önerileri
"İnsan bir süre sonra karanlığa alışıyor. Ama sessizliğe alışamıyor."
"Sınırlara ve ihtiyaçlara kızıyoruz. İnsani sınırlara ve kırılganlığımıza. Sürekli yalnız kalamazsınız. Her şey hem uçucu hem de ağırdır. Bağlanacak ve korkacak öyle çok şey var ki. Sayısız gereklilik var."
Sayfa 164
"Dünyanın en çekici şeyi, özgüven ve özfarkındalığın karışımıdır. Bunların doğru miktarlarda birleşmesi yani. İkisi de gereğinden fazla olduğunda işe yaramaz."
"Çoğu insan evlenmek istiyor. Başarı oranı bu kadar düşük olmasına rağmen, insanların kitleler halinde denediği başka bir şey var mı?”
Sayfa 66
"Sonu yakınlaştırmayı seçtiğimizde, yeni bir başlangıç yaratıyoruz."
Sayfa 174
"Birini tanımaya çalışmak, hiç bitmeyen bir yapbozu çözmek gibidir. Önce küçük parçaları yerlerine yerleştirir, bu sırada kendimizi daha iyi tanırız."
Sayfa 58
" Tek başımıza dünyanın en iyi öpüşen insanı olamayız."
"Etkileşime girmek, bağlantı kurmak şarttır. Hepimizin ihtiyacı olan şey. Yalnızlık kendini sonsuza kadar besleyemez, ta ki beslenmeye başlayana dek."
Sayfa 173
"Her şeyi tam olarak bilmediğimiz halde ilişkilerin kurulabilmesi ve sürmesi bir mucize. Karşındakinin ne düşündüğünü tam anlamıyla bilmeden. Onun kim olduğundan emin olmadan. Ne istersek yapamayız. Belli şekilde davranmamız gerekir. Belli şeyleri söylememiz gerekir. Ama ne istersek düşünebiliriz. Herkes her şeyi düşünebilir. Tek gerçek, düşüncelerdir. Düşünceler sahte olamaz, engellenemez."
Sayfa 151
"Ya ölüm acıya son vermiyorsa? Nasıl bilebiliriz bunu? Ya durum duzelmiyorsa? Ya ölüm bir kaçış değilse? Ya kurtçuklar kemirmeye devam ediyorsa ve hâlâ hissedilebiliyorsa? Bu olasılık beni korkutuyor."
Sayfa 75
"Yalnız olmak, kendimizin en gerçek haline daha yakın olmak anlamına gelmiyor mu? Başkasıyla bağlantı halinde değilken, onların varlığı ve yargılarıyla seyreltilmemişken daha çok kendimiz değil miyiz? Başkalarıyla, arkadaşlarımızla, ailemizle ilişkiler kurarız. Bunda sorun yok. Bu tür ilişkiler aşk ilişkileri gibi bağlayıcı değildir. Kısa süren ilişkilerimiz, sevgililerimiz olabilir. Ama sadece yalnızken kendimize odaklanabilir, kendimizi bilebiliriz. Bu yalnızlık olmadan kendimizi nasıl bilebilir, nasıl tanıyabiliriz?"
Sayfa 66
"Üzüntü ve mutluluk... ikisi de var olmak için birbirine muhtaçtır."
Sayfa 61
"Kendimize her zaman mutlu olmamız gerektiğini söyledikçe ve mutluluk kendi başına bir amaca dönüştükçe durum kötüleşiyor."
Sayfa 62