''Bakmakta'' sevgi vardır, ''bakılmakta'' ise nefret.İnsan bakılmanın sancısına dayanabilmek için sırıtır. Fakat hiç kimse sürekli ''bakan'' olarak kalamaz. ''Bakılan'' kendisine bakmakta olana dönüp bakarsa, ''bakan'' ''bakılanın'' tarafına geçmiş olur.