Yazar tarzını ve romanlarını sevdiğim bir kişi.Ne var ki bu romanda biraz ikilemde kaldım.Son bölümde, vurucu bir son yazma telaşı mıdır ya da taaavvuf konusunu alttan vererek olayı daha da dramatikleştirip düşündürme isteği midir bilmem, iş abartılı bir “sen daha ermişsin aşka ulaşmışsın” ya da “onu sen hakediyorsun ben kimim ki?” tarzında uzadıkça uzayan bir tirada dönüşmüş.Kitap’da verilmek istenen derin felsefeye saygım sonsuz ama işlenirken gitgide abartılı bir arabesk film boyutuna inmiş o derin felsefe.Haksızlık ettin derseniz boynum kıldan ince..lakin düşüncem budur.Ha bir de,kitabın son bölümlerine gelirken aklımda hep “Selvi Boylum Al Yazmalım” vardı,adeta ana fikri o filmdeki düşünce gibiydi.
