Elif
@elifbarmak
Hemşire
Lisans
Samsun
16 Ekim 2000
642 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
80 syf.
·
Puan vermedi
·
26 saatte okudu
İnsanlar çağlar boyu dilek dileyip durduklarından, dilekleriyle elbet bir gün bir şeyi var edeceklerdir; ayaklarını koyacakları sağlam bir zemin bulamasalar bile zihinlerini dayayacakları küçük yeşil bir ada olacaktır. İnsanlığın ortak hayalgücü bu zamana dek kesin bir taslak çıkarmış olmalıydı. Nerde!
Sayfa 72 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Ama hayat bize kancasını atmışken mecburuz hala kıvranmaya. Yerimizde öyle çakılıp kalarak, üzerini ot bürümüş birer tepeciğe dönemeyiz.
Sayfa 71 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bırakın başkalarının ruhlarını, kendi ruhlarımızı tanımıyoruz daha. İnsanlar bütün yol boyunca el ele verip yürümüyor. Her birinde el değmemiş bir orman var; kuşların ayak izinin bile bilinmediği karlı bir arazi var. Buralara yalnız gidiyoruz, böylesini daha çok seviyoruz. Sürekli şefkat görmek, sürekli yanımızda bir yoldaş bulmak, sürekli anlaşılmak dayanılmaz olurdu. Fakat sağlıklıyken arkadaş geçinmeye devam etmeli ve iletişim kurmak, uygarlaştırmak, paylaşmak, çölü ekip biçmek, yerliyi eğitmek, gece gündüz beraber takılıp çalışmak için sürekli çaba göstermeliyiz. Hastayken bu yalana son veririz. Doğruca yatağa koşarız ya da bir koltukta yastıkların arasına gömülürüz, hatta ayağımızı yerden üç santim yukarı kaldırıp diğerinin üzerine atar, dik duranlar ordusunun neferleri olmaktan vazgeçerek firar ederiz.
Sayfa 68 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Ölüm bir kişiyi tasarrufu altına aldığında, o kişinin sevimsiz yanlarını unutur ya da her halükarda üzerinde durmayı bırakırız, sağlıklıyken sıcak bir ilişki kurmayı zorlaştıran detayları hastayken görmezden gelme dirayetini gösterebiliriz.
Sayfa 10 - Everest YayınlarıKitabı okudu
392 syf.
·
Puan vermedi
·
21 günde okudu
Sevilmek! Sevilmek! Hastalıklı ruhunda yalnız bu feryat vardı.
Sayfa 331 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Seninle sevgimizin içine girer, etrafımızdakilere dikkat etmeyerek, hiçbir şeye önem vermeyerek, onun içine girer, onun içinde, yalnız birbirimizle meşgul, saklanırdık. İşte böyle aydınlık bir orman, başımızın üstünde bizi ışıklarıyla okşayan bir ay, yeşil bir yuva, bir saadet yuvası ki hep tekrar eden yıldızlı rüyalarla bizi uyutsun...
Sayfa 331 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sen şimdi kendini herkesten, bütün kalplerden uzak buluyorsun; bütün sevdiklerinin arasında yapyalnız... Sen ki sevilmeye o kadar muhtaçsın...
Sayfa 331 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Muhakkak, beni bir parça, pek çok değil, fakat bana yetecek kadar seviyorsun.
Sayfa 329 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Nihal kendisinde, terk edilmiş, böyle uyuyan bir denizin sessiz kenarına bırakılıvermiş, sonsuz bir unutuluşa mahkum bir çocuk hüznünü duyuyordu. Hayatta bütün sevdikleri insafsız birer ihanetle onu itmişler, reddeylemişlerdi; dünyada yapayalnız, tek başına bırakılmıştı.
Sayfa 323 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
öyle zamanlar olur ki gözyaşları mantıktan çok selamet verir.
Sayfa 128 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sevda hayatı bir çiçek bahçesidir ki buradan sadece bir seyirci gözleriyle geçenler de vardır, onlar biraz ileride bir şey koparabilmek ümidiyle geçerler, geçerler, nihayet artık koparılacak bir şey kalmaz, geri dönmek de mümkün değildir, bunların mezar taşına "Yaşamadılar" [sözü] kazınabilir.
Sayfa 111 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Şimdi istiyorum ki sabahtan akşama kadar odamızda okuyalım, okuyalım. Okumak hiç bitmesin...
Sayfa 92 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Daima sevilmek, her vakitten çok, saniyeden saniyeye şiddetlenecek bir sevgiyle sevilmek için ruhunda asla yatıştırılamayan bir ihtiyaç vardı.
Sayfa 64 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu