Şöyle bir dönüp bakıyorda ardıma
ne çok yol almışım şu hayatta.
Artık gülüp geçiyorum;
Arsız insanların hadlerini aşarak nasıl da pişkin üste zeytin yagı gibi çıkabildiklerine
Kendi o kocaman kocaman hatalarını, kusurlarını göremeyen insanların, benim yaptıgım ufacık yanlışları öne sürerek üstünlük saglamaya çabalarına
Tüm hatalarının ve sorunların faturalarını bana kesişlerine
Gülüp geçiyorum;
Olayları çarpıtan, meseleleri sadece canlarının istediği yönünden ele alarak kendilerini haklı çıkaran haksız insanların konuşmalarına
Gülüp geçiyorum;
Narsistlerin binbir entirika ve bencilliklerine
Gülüp geçiyorum;
Eskiden insanlara takılıp kalıp, kendimi yiyip bitiren;
o , çare benken çaresiz hisseden aciz hallerime.
Artık daha çok gülümsüyorum;
Yaradanın benin için olan "sonu güzel" planına teslimiyetime
Kendimi nasılda geliştirdiğime,
Nasıl da negatif düşünce girdabından kurtulabildiğime
ve artık zihinsel olgunluk seviyesinin zirvelerine giden bu müthiş hayat yolculugunu dolu dolu , hissederek yaşayabildiğime........