Bazen akışına bırakmak. Bazen şavaşmak ve kazanmak yerine yenilğiyi kabul etmek gerekir. Çünkü dünya yapmak istediklerimizden kontrol edebileceklerizden ve gücümüzün yetebileceğinden daha fazlasını içerir. Zayıflarını insanları dünyayı ve duygularını kabullendikçe güçleneceksin. Hafifledikçe ağırlaçaksın.
Sen kendin için bir şey yapmıyorsan kim senin için bir şeyler yapacak ? Sen kendi yaralarını kendin sarmadan kim sana yardım edebilir ğerçekten. Hazır mıyız bu yolculuga
"Dert insana daima yol ğösterir" der sufiler. Önemli olan yolu yürümekten vazgeçmemek.
Yolda olan için umut var demektir. Kader her an yeniden yazılır çünkü.
Bütün dünya bir araya gekse ve sana geç kaldığını söylese bile hayır kalmadın. Aksine tam da yeniden başlaman gereken noktadasın . Üstelik bazen öyle düşünmekten kendini alamasan da hiçbir şey kaybetmedin.
İnsanlar yaşadıklarının gelip gidecek senden.
Her şeyin sonunda yeni kendinle baş başa kalacaksın. Acılarınla murlulluklarında ve kendini çok daha tanıyacaksın.
