emre civelek
@emrehc
54 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Prometheus
Karart göklerini Zeus,
Duman duman bulutlarla;
Diken başlarını yolan çocuk gibi de
Oyna meşelerin, dağların doruklarıyla.
Ama benim dünyama dokunamazsın,
Ne senin yapmadığın kulübeme
Ne de ateşini kıskandığın ocağıma.
Okur Takip Önerileri
Sanki görünürdeki her şeyin ardında sadece kendine ait gizli bir yaşamı daha var, belki kendisi de bunun farkında değil, ama bütün belirleyici duygu ve düşüncelerinin kaynağı burası aslında.
Kadim çağlarda insanlar, tanrıları isteklerini yerine getirmediğinde, ancak büyü yoluyla ve sihirli formüllerle kovulabilen kötü ruhlara başvururlardı. Bunu iki nedenle yapmış olmalılar: Korkaklıkları veya kibirden, tanrıların iradesinde onları yönetirken gerçekten bilge ve iyicil bir güç bulunduğuna dair inançlarının yetersizliğinden ya da itaat etmek ve güvenmekten yoruldukları için duydukları küskünlükten.
Oyun oynarken aynı zamanda yaşıyoruz da.
Bilgisizliğimiz ve haddimizi bilmeyişimiz o denli derindir ki, bir organik varlığın yok oluşunu işittiğimizde hayretler içinde kalırız. Nedenlerini göremediğimiz için de, dünyanın ıssızlaşıp cansızlaşmasını felaketlere yorar ya da yaşam formlarının devamlılığını açıklamak için kanunlar uydururuz!
Döneminin en büyük filozoflarından biriydin Virginia.
Büyük boy bir kağıda büyük boy siyah harflerle bu sözcüğü yazalım ve daha sonra bir kibrit yardımıyla onu yakalım. Bakın, nasıl da yanıyor! Nasıl bir ışık veriyor etrafına! Şimdi de kaz tüyü bir kalemle bir dibekte külleri ezelim ve gelecekte bu kelimeyi kullananları zili çalıp kaçan adam, baş belası, eski kemik avcısı, lekesi kirli bir suyla yüzüne yazılmış kişi olduğunu hep birlikte söyleyelim. Duman azaldı; kelime yok edildi. Bakın beyefendi, kutlamamız nasıl sonuçlandı! “Feminist” sözcüğü artık yok; hava temizlendi ve temiz hava sayesinde artık ne görüyoruz? Aynı amaç uğruna çalışan erkekler ve kadınlar.
Sayfa 145Kitabı okudu
“Üzerine titrer türün?” Yo, hayır.
Sarp yamaçtan, oyulmuş taştan bağırır,
“Yok oldu gitti binlerce tür,
Hiçbiri umrumda değil; hepsini bekler ölüm.”
Yeryüzünde yürüyen ve soluk alan yaratıklar arasında
insandan daha güçsüz bir yaratık beslemez toprak ana.
Tanrılar ona sağlığını ve mutluluğunu bağışlar,
o da, artık benim başıma hiçbir dert gelmez, der,
ama mutlu tanrılar ona acılardan pay verince de,
dayanamaz, nedir der, bu benim başıma gelen,
Sayfa 311Kitabı okudu
