SÖYLEŞİ GÜNÜ! ! ! Peri Gazozu Haftası !
ERCAN KESAL İLE PERİ GAZOZU SÖYLEŞİSİ
Biliyorsunuz ki, BiDünyaKitap Grubu olarak okuyan, okuduklarını değerlendiren 1200 kişiyi aşmış büyük bir grubuz.
Üyelerimiz ile birlikte yeni yazarlar ve yeni kalemler ile tanışıyoruz. Hedeflerimize daha büyük adımlar atarak yazarlarımız ile söyleşiler düzenliyoruz.
İlk söyleşimiz Ercan Kesal'ın Peri Gazozu eseri ile başlıyor . Söyleşilerimiz Google meet üzerinden çevrimiçi olarak yapılacaktır. Katılım için tek şart grup üyesi olunmasıdır. Yalnızca BiDünyaKitap Grubu üyeleri katılabilmektedir.
Sizlerde grubumuza üye olarak, yeni kalemler ile tanışabilir ve söyleşilerimize katılabilirsiniz.
Tüm okur dostlarımız grubumuza davetlidir.
Söyleşi Tarihi:
23 Nisan 2024 Salı Günü saat: 21:00
Ümit Bayraktaroğlu 📸
Gülnur YILDIZ 📸
Yasemin Corcor Şenbayram 📸
Bibliyofil 📸
Peri Gazozu
Yalnızlıktan korktuğumuz ama sürekli yalnız kalmaya çalıştığımız, yalnızlığımızın yetmediği ve bitmediği bir çağdayız.
Ama, kendimizi ve birbirimizi tanımaya gayet etmekten başka çıkar yolumuz da yok.
Ercan Kesal
Peri Gazozu’nu okumamız üzerine kulüp olarak Ercan Kesal ile Ali Bektaş moderatörlüğünde bir söyleşi gerçekleştirdik. Nezaketi ve özeniyle bizi yazarlığının ve sanatçılığının üzerine tekrar etkilemeyi başardı. Kendisini bir abimiz gibi hissettik, bu samimiyeti bize hissettirdi.
Cümlelerini tam kelimeleriyle aktaramayacak olsam da -hafızamın azizliği, söyleşi kaydına ulaşıp dinleyebilirsiniz- beni etkileyen birkaç cümlesini buraya bırakmak isterim.
“Peri Gazozu bir yas kitabıdır. Yasla baş etme kitabıdır.”
“Hatırlamak denilen şey seçerek unutmak.”
“Sanatçı, edebiyatçı; başkalarının fark etmediği şeyi fark eden, başkalarının ağlamadığı şeye ağlayandır.”
Canım dedemin, ikinci babamın vefatından sonra benim acımı yaşamama, yas tutmama yardım eden bir kitaptı Peri Gazozu. Bu kitapla beni tanıştıran ve bu söyleşinin gerçekleşmesine vesile olan kulübüme teşekkürlerimi iletiyorum.
Size de teşekkürler Ercan abi.
Biz bir hafıza toplumuyduk, Anı Biriktirirdik.
Röportaj: Yağız Gönüler
Masallar, hikâyeler, efsaneler, rivayetler, mâniler, şiirler…
Biz bir hafıza toplumuyduk, anı biriktirirdik. Mektuplarımızı saklamamızın arkasında bile yaşadıklarımızı unutmamak vardı.
Yaşadıklarımızla devam etme gücü.
Ne oldu da her şeyi kolayca unutabilen, hafızasız bir “gösteri toplumu”na dönüştük?
Ercan Kesal cevap ;
Tüm dünyaya ait bir mesele. Kapitalizm denen hastalıklı düzenin tezahürleri.
Tüm dünya tek bir pazar ve insan sadece tüketici.
Hakları da artık insan hakları değil tüketici hakları.
Her şeyin fiyatını bilen ama hiçbir şeyin değerini bilmeyen insanlar haline geldik.
Bireyin görev ve sorumlukları da ödediği vergi kadar.
İhtiyacı yok hafızaya ve biriktirmeye, çünkü hiçbir kıymeti kalmadı(!)
Yalnızlıktan korktuğumuz ama sürekli yalnız kalmaya çalıştığımız, yalnızlığımızın yetmediği ve bitmediği bir çağdayız.
Ama, kendimizi ve birbirimizi tanımaya gayet etmekten başka çıkar yolumuz da yok.
Ercan Kesal
Bazı şeyler insana geri dönülmez yollar çizer. Bir sarsıntı, bir kırılma olur hayatımızda ve sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz.
(Ercan Kesal)
"Kimsenin birbirine acımadığı, herkesin kolayca birbirinden nefret ettiği, birinin ötekine yardım etmeyi aklından dahi geçirmediği soğuk ve umutsuz bir dünya’da yaşıyoruz. Yalnızlıktan korktuğumuz ama sürekli yalnız kalmaya çalıştığımız, yalnızlığımızın yetmediği ve bitmediği bir çağdayız."
| Ercan Kesal |