Bu şehirden gidiyorum
Gömerek geceyi içime
Sabahın hüznünü beklemeden
Gidiyorum bu şehirden.
Sayfa 71Kitabı okudu
Yalnız imkânsızlığı mı anlatır bir bulut
Yağmağa hazır bekliyorsa gökyüzünde.
Sayfa 67Kitabı okudu
Şu yalnızlık çıkmazında önümde niye sen varsın
Niye her şey bir anda kayıyor sen kayıyorsun
Kalbim niçin bu kadar yabancı sen niye yoksun
Bir sam yüklü geceleri içimden atamıyorum
Niye bunları bir anda unutamıyorum
Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım.
Sayfa 61Kitabı okudu
Susmanın kalesine sığınıyorum
Önümde karanlıktan duvarlar
Sırtımda insan yükü gibi gök var.
Sayfa 54Kitabı okudu
Adamın göğe bakmayı unutması bu beni boğacak
Sayfa 47Kitabı okudu
Akıl bir akreptir intihara hazır.
Sayfa 19Kitabı okudu
Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.
Hani bir gün bir çobana rastlamıştık
Bir adam belki de en çok bir rüzgârdır şimdi
Sisli yabancı gölge gibi gezgin bir rüzgar
Şehri yabancı gibi dolaşıyor
Şehrin mabetleri bir bir tükeniyor
Başlıyor içinde sonsuz susuzluk
Avuçların içi terliyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
Kalabalık toplanıyor büyük meydanlara
- Aşka veda
İnsanlar geçiyorlar yollardan
- İnanca veda
Şehir kapanıyor içine
- Toprağa veda
Dolaşıyor bir heykelin taştan eli üstlerinde insanların
Kuşlar göç ediyorlar bulutlar göç ediyorlar
“Yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların”
- İnsana veda
Sayfa 16Kitabı okudu
Duvarlar çıkıyor önüme
Şehrin mahpus yüzlü duvarları
Hiçbir sır kalmamış ardında hiçbir duvarın
Nereye gitti diyorum benim elbisem nerede
Şehir soyunmuş diyor biri
Şehrin elbisesini çalmışlar
Bütün şehir çöküyor yüzünde bir insanın
Şehir boğuluyor içinde insanların kan gibi bir sesle
Mor bir kâbus çöküyor üstümüze
Parkta son ağaç da ölüyor intiharı hatırlatan
bir ölümle.
Sayfa 15Kitabı okudu