Şairin kalemi kırılınca ölümünü beklermiş.
Sayfa 15Kitabı okudu
Yazar, yatarken değil, yazarken düşünür.
Sayfa 15Kitabı okudu
Varma Kapıma Dost Benim Benim
Derdime derman olmayacaksan
Kırık kanadımı sarmayacaksan
Halimi hatrımı sormayacaksan
Varma kapıma dost benim benim.
Kötü gün dostum olmayacaksan
Telefonlarımı hiç çalmayacaksan
Selamı sabahı kesip sormayacaksan
Varma kapıma dost benim benim.
Sayfa 24Kitabı okudu
Atatürk'ün askeriyiz
Ülkemizin neferiyiz
Vatan bizim her şeyimiz
Askerliği sevenleriz.
Sayfa 36Kitabı okudu
Ağardı saçlarım ben kara kışım
Kaç oldu artık bilinmez ki yaşım.
Sayfa 45Kitabı okudu
Sevip sayalım herkesi
Burası gönül merkezi
Yürekte kalır dost izi
Seviyorum hepinizi.
Sayfa 96Kitabı okudu
Nankör, çekeceksin cezanı
Çok gördük biz dünyada azanı
Sonu gelir insanı ezeni
Yalnızlığa mahkum olacaksın.
Sayfa 61Kitabı okudu
Bazen hırçın olurlar
Deli eser başımda rüzgar.
Boş ver desen de gönlüne
İçten içe canın yanar.
Sayfa 116Kitabı okudu
İsyankar
Karala bağladım
Gençliğime ağladım
Deli gibi çağladım
İsyan ettim halime.
Sayfa 30Kitabı okudu
Biliyorum, geri dönmenin tek yolu bazen, gitmektir.
Sayfa 91Kitabı okudu
Eğer insan hayata hem yenik, hem yetim başlarsa, bir de elinden tutanı yoksa ezilir. Toplum iter onu, dışlar; sanki kendileri hiç düşmeyeceklermiş gibi.
Sayfa 97Kitabı okudu
Dile benden ne dilersen, içinde özür olmasın.
Sayfa 100Kitabı okudu
Ben insanlara ya fazla gelirim ya az.
Sayfa 102Kitabı okudu