SPOİLER**
kitaba gerçekten kaç puan vermem gerektiğini bilmiyorum. ronan’ı sevmedim ama yine okeydi çünkü mafya yani tamam. ama MİLA??? bu kadar yumuşak ve güçsüz ve iradesiz bir karakter cidden okumak istemedim. yani ronanı ilk gördüğünde kucağına atlaması ve ronanın amacını öğrendikten sonra da kucağına atlaması??? evcil bir hayvan gibi küçük kırıntıların peşinden gitmesi, “ronan beni önemsemeseydi eğer…” gibi düşünceler… ronan’ın mila’ya oyuncak demesi beni bile bozdu, özellikle “oyuncağımı bu kadar çabuk kırdığımı söyleme, kotyono.” diye kulağına fısıldaması… bütün özel görüntülerini mila’nın babasına göndermesi, adamları, hizmetçisi falan her şeyyyi görmesi… sen unutsan ben unutmam mila. yani tamam adam mafya ama chris ve nico da mafyaydı böyle mi davrandılar? çocuk resmen mila’nın ağzına etti işkencelerle ama mila stockholmlandı ajdjdjjdjd mila beni kanser etti arkadaşlar yarın doktora gidicem.
özellikle 31.bölüm. ruh hastası olmak için bu bölümü okuyabilirsiniz. inanamadım.
kitabı ipekciğim ile okuduk. aynı düşüncelere sahibiz. ve inş sorun biz de değil, kitaba bizi yükseltenlerdedir.
