Kitabım İnziva, artık okurlarına emanet 🖤
"Hangimiz kendi kişisel evrenimizin zamanına iz bırakmak istemeyiz ki?"
Kabuğunu kırıp dışarı çıkmak isterken kendi içine düşenlerin, kendi küçük evreninin sesiyle yola çıkıp geleceğinin belirsizliğine takılanların hikâyesi…
İçinden taşanları yakalayıp yüzleşebilmek ve varlığını sürdürebilmek için çabalarken aynı zamanda yazma eylemine sığınan isimsiz anlatıcının bu tarihsiz savruk notları ondan geriye kalan bir iz…
lentodergi.com/2023/05/yalnizl...
"Al işte, yine başladım dünyanın beni ilgilendirmeyen dertleriyle didişmeye! Dışarıdaki hayatın, insanların telaşına bakınca kendimle hesaplaşmaya başlıyor, âdeta kavga ediyordum. Yine öyle bir an, üstelik derdim neydi de böyle yapıyordum ki? Oysa dış kapıdan çıkıp onların arasına karışmak zor bir eylem değildi. Onlarla etkileşimde kalabilir, aynı meselelerin içinde kaybolabilirdim. Yapabilir miydim? Yapardım ama yok, yok, yapamam. İnsanların karşısında durmam ve onlarla konuşmam gerekiyordu oysa ben tüm bunlardan çok uzaktaydım."
Zamanında burada fotoğraf paylaşmak oldukça zordu. Madem 1000Kitap'ın hızına yetişemiyorum, fotoğraf ekleme özelliğinden yararlanarak kendime ödüller verebilirim. 🎊
Bazen bazı kitapları okurken metnin beni içine sürükleyip sımsıkı sarmaladığını fark ediyorum. İşte öyle anlarda kitabı elimden bırakmadan okumaya devam edesim geliyor. Aynı hislerle okuduğum Meleklerin Uğramadığı Yer'i sabaha bitirmezsem iyidir.